لزوم احیای معماری ایرانی- اسلامی در کلان شهرها توسط شهرداریها

یکی از عوامل مهم و موثر در شکل و طرح هر سایت درک درست و کامل از نیازها و امیال دقیق افرادی است که طرح برای انها تهیه می شود. مسلما طبیعت طرح با توجه به عواملی چون بخش خصوصی یا دولتی بودن توسعه، سطوح در امدی افراد ساکن و امکان توسعه(بر حسب استقرار در ناحیه مرکزی ، یا حاشیه شهر و یا روستایی بودن آن) تغییر می یابدب رنامه ریزی شهری نقش عمده ای در کالبد شهرها دارد و در میان سطوح گوناگون برنامه ریزی کالبدی شهر؛ کاربری اراضی، شبکه های ارتباطی، زیرساخت های شهری، توزیع متناسب جمعیت در شهر، قدمت و کیفیت ابنیه، نوع مصالح ازجمله عوامل مهمی هستند که نقش مهمی در کلانشهرها دارند. آنچه شهر را از سایر دست آوردهای بشری چشمگیرتر می نماید، تنوع ساختاری آن است. آنجا که کالبد فیزیکی در تعامل و پیوندی تنگاتنگ با جامعه انسانی محیطی متنوع و پویا را جهت زندگی، کار، فعالیت و روابط انسانی و اجتماعی، گذراندن اوقات فراغت، سکونت و... فراهم می آورد. در این میان با الگوی وارداتی برنامه ریزی شهری, بسیاری از ساختارهای فضایی شهر کهن اسلامی که در سرزمین ایران استقرار یافته بودند؛ دچار دگرگونی شده اند. عوامل متعددی بر شکل گیری سیمای شهرها در طول تاریخ اثرگذار بوده و اسلام طی سده های گذشته فرهنگ و معماری شهری ما را تحت تاثیر قرار داده است. یکی از مهمترین عواملی که شهرهای ما را در طول تاریخ تحت تاثیر قرار داده، اسلام است. ورود اسلام به ایران در طول زمان و به تدریج در دوره های مختلف تاریخی چهره و سیمای شهرها را تحت تاثیر قرار داد. فرهنگ شهری متاثر از احکام دین اسلام، معماری شهری را نسبت به گذشته متفاوت تر کرد و امروزه می توان نشانه هایی را در شهرها از ادوار و سلسله های مختلف بعد از اسلام مشاهده کرد؛ در برخی دوران معماری اسلامی- ایرانی به اوج شکوه و عظمت می رسد و در برخی دیگر از ادوار معماری اسلامی ایرانی چندان پیشرفتی نداشته است.