همبستگی انگیزه ، خودکارامدی و فرسودگی تحصیلی در دانشجویان هوشبری و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی قم

مقدمه: آموزش عالی یکی از مهم ترین زیرمجموعه های نظام آموزشی است. مهم ترین هدف آن فراهم سازی زمینه برای رشد و تربیت انسان های سالم، کارآمد و مسئول برای ایفای نقش در زندگی فردی و اجتماعی است مطالعه حاضر به تعیین همبستگی انگیزش تحصیلی و فرسودگی تحصیلی با میانجی گری خودکارامدی در دانشگاه علوم پزشکی قم می پردازد.روش کار: پژوهش حاضر، به صورت مقطعی در سال ۱۳۹۶ در دانشجویان رشته اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. نمونه های مطالعه ۱۸۸ دانشجو بودن که با روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، فرسودگی تحصیلی، مقیاس انگیزه تحصیلی و پرسشنامه خودکارآمدی بود.نتایج: میانگین و انحراف معیار نمرات دانشجویان در این مطالعه در مقیاس فرسودگی تحصیلی با دامنه نمرات (۹۰-۰ )   ۱۵/۸۶  ±  ۴۳/۷۹، در مقیاس  خودکارآمدی تحصیلی با دامنه نمرات (۲۹۷-۰) ۴۶/۰۷  ± ۱۷۹/۶۴ در مقیاس انگیزه تحصیلی با دامنه نمرات (۱۹۶-۲۸)  ۲۰/۶۱  ±  ۱۴۵/۵۱ بود. کلیه خرده مقیاس های انگیزه و خودکارآمدی تحصیلی با فرسودگی تحصیلی ارتباط داشت. همچنین عملکرد تحصیلی دانشجویان با فرسودگی تحصیلی ارتباط معکوس و معنادار بود و دانشجویان دختر نسبت به دانشجویان پسر فرسودگی تحصیلی بالاتری داشتند( P  <۰/۰۵).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، سطح انگیزه پیشرفت و خودکارامدی دو عامل پیش بینی کننده منفی فرسودگی تحصیلی می باشند، که تعیین میزان آن ها و ارائه ی راه کار هایی جهت ارتقای آن ها از طریق برنامه ریزی آموزشی مناسب و برگزاری کارگاه های آموزشی سلامت روان، مدیریت زمان و مانند این ها  می تواند متضمن بهبود وضعیت تحصیلی فراگیران در یک نظام آموزشی باشد.