رابطه مهارت های حل مشکل خانواده و جهت گیری زندگی با کیفیت زندگی و شادکامی سرپرست خانواده

هدف پژوهش حاضر رابطه مهارت های حل مشکل خانواده و جهت گیری زندگی با کیفیت زندگی و شادکامی سرپرست خانواده تحت پوشش بهزیستی شرق تهران بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه سرپرستان خانواده تحت پوشش بهزیستی شرق تهران که تعداد آن ها ۳۵۰۰ نفر بود. حجم نمونه بر اساس حجم جامعه آماری و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان برابر با ۳۴۶ نفر با در نظر گرفتن افت آزمودنی ها برآورد شد. همچنین حجم نمونه آماری با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه حل مشکل خانواده احمدی و همکاران (۱۳۸۲)، جهت گیری زندگی شییر و کارور (۱۹۸۵)، کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۵) و شادکامی آکسفورد (۱۹۹۰) بود. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، به دو روش توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS۲۱ انجام شد که در آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون و روش رگرسیون چند متغیره و در آمار توصیفی نیز از میانگین و انحراف معیار استفاده شد. نتایج نشان داد که مهارت های حل مشکل خانواده و جهت گیری زندگی قادر به پیش بینی کیفیت زندگی و شادکامی در سرپرست خانواده تحت پوشش بهزیستی شرق تهران می باشد، با توجه به مقدار Beta مهارت های حل مشکل خانواده سهم بیشتری در پیش بینی کیفیت زندگی و شادکامی در سرپرست خانواده دارد.