ازدیاد درون شیشه ای تعدادی از پایه های امیدبخش حاصل از تلاقی های بین گونه ای هسته داران

به منظور گسترش و توسعه استفاده از پایه های رویشی در درختان میوه هسته دار، در این پژوهش سه ژنوتیپ امید بخش شامل دو ژنوتیپ حاصل تلاقی زردآلو وگوجه (Hs۵۱۹ و Hs۳۰۳) و یک ژنوتیپ حاصل تلاقی گوجه و بادام (Hs۷۲۵) با هدف ریزازدیادی درون شیشه ای بررسی شدند. ریزنمونه های جوانه انتهایی و جوانه های جانبی دورگ های مورد مطالعه، گندزدایی و در شرایط درون شیشه ای، در محیط های کشت MS تغییر یافته، WPM، Knop و QL با ترکیبی از ۶/۰ میلی گرم در لیتر BAP و ۰۱/۰ میلی گرم در لیتر NAA قرار گرفتند. نتایج حاصل از نوع محیط کشت نشان داد که در هر سه پایه رویشی مورد مطالعه، محیط کشت MS تغییر یافته از نظر کمی و کیفی بهترین نتیجه را داشت، لذا تیمار ترکیب تنظیم کننده های رشد، در محیط کشت MS ارزیابی قرار گرفت. مقادیر ۶/۰ میلی گرم در لیتر BAP و ۰۱/۰ میلی گرم در لیتر NAA اقتصادی ترین ترکیب تنظیم کننده های رشد بود که مناسب ترین تعداد و طول گیاهچه را تولید کرد. اختلاف معنی داری در پرآوری پایه های مورد مطالعه مشاهده نشد. پایه های رویشی Hs۷۲۵ و Hs۵۱۹ به ترتیب گیاهچه هایی با میانگین طول ۰۹۲/۳ و ۰۳۷/۳ سانتی متر تولید کردند. پایه Hs۵۱۹ در محیط کشت های حاوی غلظت های بالاتر BAP و NAA تولید پینه کرد و پایه Hs۷۲۵ در این محیط های کشت شیشه ای شد. مطلوب ترین تعداد ریشه و درصد ریشه زائی به ترتیب با میانگین های هفت عدد و ۶۳ درصد در پایه Hs۷۲۵ و بیشترین طول ریشه با میانگین ۳۳/۹ سانتی متر در پایه Hs۳۰۳ در محیط حاوی IBA با غلظت یک میلی گرم در لیتر حاصل شد. به طور کلی غلظت های کم تر تنظیم کننده های رشد پرآوری مطلوب تر این پایه های امیدبخش را به دنبال داشت.