اثر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد، اجزای عملکرد و شدت بیماری زنگ در سیر انتخاب شده رامهرمز در منطقه بهبهان

به منظور تعیین مناسب ترین تاریخ کاشت و تراکم بوته و تاثیر آنها بر وقوع بیماری زنگ سیر در رقم انتخاب شده رامهرمز آزمایشی به مدت دو سال(۸۳-۱۳۸۱) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان انجام شد. برای اجرای این تحقیق از آزمایش کرت های دو بار خرد شده ( اسپلیت اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار استفاده شد. کرتهای اصلی تاریخ کاشت در چهار سطح از ۱۵ شهریور تا ۱۴ آبان به فاصله ۱۵ روز، کرتهای فرعی فاصله بین ردیف در سه سطح۲۰،۳۰ و۴۰ سانتی متر و کرتهای فرعی فرعی فاصله بین بوته در سه سطح ۷، ۱۰ و ۱۳ سانتی متربود. برداشت سوخ ها در هر دو سال آزمایش در اوایل اردیبهشت ماه صورت گرفت. تجزیه واریانس مرکب داده ها نشان داد که حداکثر عملکرد (۵۲/۱۹ تن در هکتار) در تاریخ کاشت ۱۵ شهریور تولید شد و برتری این تاریخ کاشت در مقایسه با سه تاریخ کاشت دیگر در سطح ۱% معنی دار بود. با افزایش فاصله بین ردیف و بوته عملکرد سیرکاهش ولی میانگین وزن سوخ و سیرچه افزایش یافت به طوری که حداکثر محصول و حداقل میانگین وزن سوخ وسیرچه مربوط به فاصله ۷ × ۲۰ سانتی متر بود. اثر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر میانگین تعداد سیرچه در سوخ و وزن خشک سیرچه معنی دار نبود. کمترین شدت آلودگی به بیماری زنگ به تاریخ کاشت ۱۵ شهریور و فاصله بین ردیف ۲۰ سانتی متر و بین بوته ۷ سانتی متر تعلق داشت. با توجه به نتایج این بررسی کاشت سیر انتخاب شده رامهرمز در تاریخ۱۵ شهریور با فاصله ۷ × ۲۰ سانتی متر( تراکم ۷۱۴۲۸۵ بوته در هکتار) برای منطقه بهبهان توصیه می شود.