واکاوی «کهتری و مکانیسم های جبران» شخصیت «معصومه» در رمان «سهم من» با تکیه بر روان شناسی آدلری
محل انتشار: جستارنامه ادبیات تطبیقی، دوره: 4، شماره: 13
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 77
فایل این مقاله در 29 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOSTR-4-13_004
تاریخ نمایه سازی: 15 آبان 1402
چکیده مقاله:
«آلفرد آدلر» بنیانگذار روانشناسی فردی و یکی از نخستین منتقدان برجسته نظریه پسیکانالیز و آفریننده یک حرکت مکتبی به موازات آن است . آدلر انسان را موجود اجتماعی تعریف میکند از دید آدلر مسائل روان شناسی با ترجمه مسئله ارتباط بین انسانها قابل حل میباشد. احساس حقارت و عقده حقارت دو اصطلاح مشهور روانشناسی فردی است. آدلر احساس حقارت را نیرویی میداند که به انسان عنایت شده است تا بدین وسیله رو به جوانب مثبت زندگی حرکت کند و رشد و تکامل یابد از سوی دیگر تاکید کرده است که شرایط نامساعد محیطی میتواند این احساس حقارت را به عقده حقارت منتهی کند. آدلر مفهوم جبران کاذب را در قلمرو روانشناسی برجسته ساخته که فرد برای تعادل بخشی روان خود از آن بهره میجوید. در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به نقد روانکاوانه رمان «سهم من» پرداخته میشود و نگارنده با توجه به نظریه آدلر برای تبیین سبک زندگی، به علل پیدایی عقده حقارت و مکانیسمهای جبران شخصیت اصلی رمان «معصومه» خواهد پرداخت. یافتههای پژوهش نشان میدهد محیط از عوامل اصلی به وجود آمدن عقده حقارت، در شخصیت اصلی بوده است که از شرایط محیطی نامساعد خانواده و رفتار دیالکتیک مادر و پدر با فرزندان نشات گرفته است بر این اساس احساس حقارت در وی شدت گرفته و پیدایش صورت عصبی در معصومه اشکال گوناگون عدم تعادل روانی را به وجود آورده است؛ لذا، برای تعادل بخشی تخیلی روان گسسته خود، جبران کاذب را در پیش گرفته که به بروز مشکلات عدیده در وی منتهی شده است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعیده صمیمی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
پروانه عادل زاده
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران (نویسنده مسئول).
کامران پاشایی فخریی
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.