نقش صبر در تربیت دینی فرزندان از منظر روایات

جهان کنونی با پیشرفت های صنعتی و فناوری همراه است و فرزندان در محیط هایی قرار گرفته اند و مدیریت درست والدین بر این فضا را طلب می کند که بتوانند با رفتارهای درست فرزندان را از خطا و اشتباه بازدارند و آن ها را به مسیر درست سوق دهند. این موضوع همان اشاره به تربیت فرزندان دارد که در هر خانواده ای مهم ترین و ارزشمندترین موضوعات است؛ اما گاهی اوقات والدین با رفتارهای شتاب زده فرزندان را به مسیر اشتباه بیشتری حرکت می دهند؛ از این رو در پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی نقش صبر و شکیبایی را در تربیت فرزندان از نگاه ائمه معصومان (ع) بررسی نموده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که صبر عامل ایجاد چشم پوشی و تغافل، نرمی، بخشندگی توام با گذشت است که فرزندان در صورت خطا ناخودآگاه به اشتباه خود پی می برند و سعی در جبران خطا خویش برمی آیند و پدر و مادر با رفتار صبورانه خود این خصائص را ایجاد می کنند که به نوعی این کار باز طراحی تربیت دینی است.