سازمان همکاری شانگهای و عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران
محل انتشار: فصلنامه مطالعات سیاسی، دوره: 3، شماره: 9
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 45
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUAZ-3-9_003
تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1402
چکیده مقاله:
ظرفیت های سازمان همکاری شانگهای با توجه به عضویت دو عضو از پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل (روسیه و چین) در این سازمان، دارا بودن بیش از یک سوم جمعیت جهان، وسعت قابل توجه و توانمندی های اقتصادی، نوید یک ائتلاف بالقوه توانمند را میدهد. جمهوری اسلامی ایران هم اکنون عضو ناظر در این سازمان است و با توجه به درخواست اش جهت عضویت دائم در این سازمان، به نظر میرسد بررسی پیامدهای عضویت ایران در این سازمان در قالب تبیین فرصت ها و چالش های عضویت، بتواند سیاستگذاری در ارتباط با مساله مذکور را در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تسهیل نماید. این نوشتار برآنست که عضویت دائم ایران در این سازمان میتواند از چهار جنبه سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی مورد تحلیل قرار گیرد. بر این مبنا در ابتدا به تبیین تئوریک شکلگیری و تداوم سازمان همکاری شانگهای و سپس ضمن تحلیل پیامدهای چهارگانه عضویت جمهوری اسلامی ایران در این سازمان، امکان یا عدم امکان عضویت دائم در شرایط کنونی در این سازمان بررسی می شود و در پایان مواردی به عنوان پیشنهاد برای دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این حوزه ارائه می گردد.
کلیدواژه ها:
سازمان همکاری شانگهای ، پیامدهای عضویت دائم ایران ، موازنه نرم ، نظام بین الملل پسایازده سپتامبر ، ایالات متحده آمریکا ، اتحادیه اروپا
نویسندگان
علیرضا رضایی
عضو هیات علمی و استادیار روابط بین الملل دانشگاه آزاداسلامی واحد همدان
عباس صالحی
عضو هیات علمی و استادیار علوم سیاسی دانشگاه آزاداسلامی واحد همدان