بررسی سبک شناختی - آماری تنوع واژگان در اشعار شاعران نقائض در پرتو نظریه دبلیو جانسون

استفاده از فرهنگ لغت توسط شاعر یا نویسنده از مهم ترین ویژگی های سبک شناختی و هنری است که بر وسعت آگاهی نویسنده از هنر نویسندگی و توانایی به کار بردن واژگان در شعر و نثر دلالت می کند. بدیهی است که شنونده یا خواننده ازنویسنده انتظار دارد که کلامش را در قالب های بیانی زیبا ارائه دهد تا از تکرار واژگانی دور باشد. لذا ویژگی تنوع واژگانی ازمهم ترین دلایل شعر یا نثر است . بررسی غنای واژگانی یکی از مهم ترین شاخصه هایی است که می توان در بحث سبک شناختی ادبی به صورت روشهای علمی از آن استفاده کرد. جستار حاضر، تنوع واژگانی و میزان آن را در سرودههای شاعران نقائض و براساس روش آماری دابلیو جانسون بررسی می کند. نتایج نشان داد بیشترین تنوع سبکی در سبک »اخطل « و کمترین آن درسبک »فرزدق« و حد وسط آن در سبک »جریر« قابل مشادهده است که این مساله نشاندهنده پیچیدگی سبک شعری »اخطل « نسبت به دو شاعر دیگر است .