بررسی آزمایشگاهی پدیدههای سطحی بین نفت و سنگ کربناته در حین تزریق آب دریا

از روشهای ازدیاد برداشت نفت مبتنی بر آب، تزریق آب دریا به دلیل در دسترس بودن، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است . سیلابزنی آب نمک (آب دریا) با مکانیسم تغییر ترشوندگی ، موجب بازیابی نفت های باقی مانده در مخازن می شود. این پژوهش به بررسی آزمایشگاه ی پدیدههای سطحی بین نفت و سنگ کربناته (کشش بین سطحی و تغییر ترشوندگی ) در دمای °C ۵۰ و فشار psi ۲۰۰۰ با کمک مدل تجربی نمایی و آنالیز طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX) می پردازد. بر اساس نتایج بدست آمده، کشش بین سطحی سیستم نفت خام/ آب دریا، mN/m) ۷/۴) اندازهگیری شد که با توجه به مقدار پایین آن در مقا یسه با دادهها ی منابع ، نشان دهنده فعالیت بالاتر آسفالتین و رزین نمونه نفت خام در حضور الکترولیک ها می باشد. همچنین مدل تجربی نمایی با دادههای آزما یشگاه ی دارای همبستگی قابل قبول است . نتایج آنالیز EDX نشان می دهد که گروههای کربوکسیلیک نفت عمدتا به عناصر Mg۲+، Ca۲+ و O۲- سنگ سنگ کربناته دولومیتی چسبیده است . با وجود درصد جداسازی قابل قبول مولکول های چسبیده به یون ها ی Ca۲+ و Mg۲+ ، تغییر ترشوندگ ی مشاهده نشده است . برای جداسازی این مولکولها باید از روش تزریق آب هوشمند با تنظیم یونهای موجود در آب استفاده نمود. به گونه ای که بتواند پیوندهای قوی ایجاد شده بین مولکولهای قطبی با بار مثبت نفت خام با نواحی از سنگ کربناته که غن ی از O۲-می باشد را تضعیف نماید.