بررسی تاثیر رفتار درمانی دیالکتیکی در کنترل اختلالات بیش فعالی جنسی و وسواس جنسی

اختلالات بیش فعالی و وسواس جنسی با مشکلات عدیده ای همراه بوده اند و تاکنون روش های درمانی متعددی جهت درمان مبتلایان به این دو نوع اختلال ارائه شده است بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رفتار درمانی دیالکتیکی در کنترل اختلالات بیش فعالی نسی و وسواس جنسی صورت پذیرفته است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری متشکل از کلیه افراد دارای پیش فعالی نسی و وسواس جنسی در شهرستان کاشمر بود و حجم نمونه ۳۰ فرد دارای این دو اختلال بوده که به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره (۱۵ نفر گروه کنترل و ۱۵ نفر گروه آزمایش) انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با عنایت از پرسشنامه آگاهی جنسی (ارسنل، فیشر و میلر ۱۹۹۱)، شاخص تمایل جنسی (هالبرت ۱۹۹۲) و تحریک بازداری جنسی میلها وسن در مراحل پیش آزمون و پس از آزمون صورت گرفت. در مرحله مداخله گروه آزمایش به مدت ۱۲ حلسه ۱۲۰ دقیقه ای تحت رفتار درمانی قرار گرفته و در طی این مدت گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار spss در ۲ بخش توصیفی (جداول و نمودار اطلاعات) و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معناداری میان دو گروه نشان داد. نتایج پژوهشی حاکی از آن است که رفتار درمانی دیالکتیکی به عنوان یک مداخله موثر و غیر دارویی در کنترل اختلالات بیش فعالی جنسی و وسواس جنسی اثربخش است.