ارزیابی ریسک زیست محیطی در منطقه کوهستانی و تفرجی درکه تهران

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 62

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GESI-12-45_012

تاریخ نمایه سازی: 24 آبان 1402

چکیده مقاله:

هدف از انجام این تحقیق، شناسایی و اولویت بندی جنبه های ریسک محیط زیستی در منطقه گردشگری – ورزشی درکه تهران می باشد. از طریق مطالعات کتابخانه ای و بررسی سوابق اقدام به گردآوری داده های مورد نیاز برای ارزیابی گردید. ارزیابی توان محیطی منطقه به منظور توسعه گردشگری با استفاده از روش ترکیبی (مدل مخدوم و مدل فایو) و تکنیک رویهم گذاری لایه های اطلاعاتی با کمک ابزار GIS صورت گرفت. در ادامه، روش های کمی و کیفی ارزیابی ریسک برای تعیین درجه و سطوح ریسک هر یک از فاکتوهای بیست گانه استفاده شد. از روش ویلیام فاین برای ارزیابی نهایی استفاده شد. نتایج بیانگر آن بود که ۱۱۸.۷۳ هکتار از منطقه برای تفرج متمرکز و ۴۸۷.۷۲ هکتار نیز برای تفرج گسترده مناسب است و مابقی ارزش حفاظتی دارد. فاکتورهای «تغییرات آب و هوا» و «پتانسیل وقوع بلایای طبیعی» بیشترین سطوح ریسک را در اختیار داشته اند. از سوی دیگر، فاکتور «آلودگی آب و خاک» با سطح ریسک بالا و «آلودگی هوا» با سطح کم ارزیابی گردیدند. همچنین، درجه فاکتور ریسک به خطر افتادن سلامت اکوسیستم ۳A می باشد. سطح ریسک برای انتشار آلینده های در هوا معادل ۲۰ و برای انتشار در خاک و آب برابر با ۲۷۰ است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، گردشگری ، جنبه های محیط زیستی ، درکه

نویسندگان

سپیده محبی

دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

سید مصطفی طیبی ثانی

استادیار، گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

افشین جعفری

استادیار، گروه حقوق، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

باقر مرسل

استادیار، گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • برق جلوه، شهین دخت؛ مدقالچی، نیکو، ۱۳۹۲، «فرایند تحلیل شبکه ...
  • بهمن پور، هومن؛ سلاجقه، بهرنگ؛ مافی، امیر، ۱۳۹۰، «بررسی وضعیت ...
  • صادقی چهارده، سمانه؛ اسکندری نژاد، ایمان؛ دهدار درگاهی، محمد، ۱۳۹۴، ...
  • کاظمی، آزاده؛ گیلی، محمد رضا، ۱۳۹۷، ارزیابی اثرت زیست محیطی ...
  • ناصر نصیر، الهه؛ پرورش، حسین، ۱۳۹۹، ارزیابی ریسکهای زیست محیطی ...
  • Allen H.H., Chia-wei, H., Tsai-Chi K., Wei-Cheng W. ۲۰۱۸. Risk ...
  • Aschauer, W., ۲۰۱۰. Perceptions of tourists at risky destinations. A ...
  • Bentley, T.A., Page, S.J., ۲۰۰۸. A decade of injury monitoring ...
  • Chung – Hung Tsai, Cheng – Wu Chen. ۲۰۱۱, the ...
  • FAO, ۲۰۰۶. The state of food and agriculture, SALES AND ...
  • Farsari, Y., & Prastacos, P., ۲۰۰۲. Sustainable tourism indicators for ...
  • Fuchs, A., Reichel, A., ۲۰۱۱. An exploratory inquiry into destination ...
  • Fuchs, G., Reichel, A., ۲۰۰۶. Tourist destination Perception: The case ...
  • Ghadami, M., Aligholizadeh Firoozjaei, N., ۲۰۱۲. Tourism development assessment to ...
  • Glaesser, D. ۲۰۰۳. Crisis management in the tourism industry, Oxford, ...
  • Ghasemi, M. ۲۰۱۱. Tourism as a system: the case study ...
  • Makhdoum, M. F. ۲۰۰۸. Landscape ecology or environmental studies (Land ...
  • Masoumi, M. ۲۰۰۹. Introduction to approaches in local, urban and ...
  • Pearce, D. W. and Pearce C.G.T, ۲۰۰۱, the value of ...
  • Ramani, A., Rezaee Pasha, S., Mehralitabar, M. ۲۰۱۵. Environmental impact ...
  • Ritchie, B.W. ۲۰۰۹. Crisis and disaster management for tourism. Bristol, ...
  • Song, Huang, j., ۲۰۱۰. The Ecological vulnerability Evaluation in Southwestern ...
  • Tsuar, S.H., Tzeng, G.H., Wang, K.C., ۱۹۹۷. Evaluating Tourist Risks ...
  • Ocampo, L., Ebias, J., Ombe, J. & Escoto, M. ۲۰۱۸. ...
  • Zhang, L., & Gao, J., ۲۰۱۶. Exploring the Effects of ...
  • نمایش کامل مراجع