بررسی احساس کرامت از دیدگاه بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی

مقدمه و هدف: بیماران مبتلا به سرطان در شرایطی هستند که احتمال مواجهه با مشکلات آسیب زننده به کرامت انسانی آنان وجود دارد. حفظ احساس کرامت در بیماران علاج ناپذیر یکی از اهداف مهم مراقبت تسکینی است. پژوهش مذکور با هدف تعیین احساس کرامت از دیدگاه بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی در بیمارستان شهید مصطفی خمینی انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که دیدگاه ۲۰۰ نفر از بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی در بیمارستان شهید مصطفی خمینی در مورد احساس کرامت با استفاده از پرسشنامه استاندارد Patient Dignity Inventory مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS نسخه ۱۹ و آزمونهای T، پیرسون، کای دو و ANOVA استفاده شد. نتایج: نمره کلی کرامت ۵/۲ از ۵ با انحراف معیار ۰۶/۱ بود. نمره احساس کرامت بیماران در بعد اختلال علائم ۲/۱±۷/۲، در بعد اضطراب و عدم اطمینان ۹۸/۰±۴/۲، در بعد از دست دادن خودمختاری ۹۵/۰±۴/۲ و در بعد از دست دادن احساس ارزش ۵/۱±۹/۲ بود. احساس کرامت با سن، وضعیت تاهل، داشتن فرزند و زمان تشخیص سرطان ارتباط معنادار نداشت ولی با جنسیت (P = ۰.۰۰۶)، رضایت از درآمد (P = ۰.۰۰۰۱)، تحصیلات (P= ۰.۰۰۰۱)، وجود باور مذهبی (P= ۰.۰۰۰۱) و میزان تهاجم سرطان (P= ۰.۰۰۰۱) ارتباط معنا داری داشت. نتیجه گیری: بیشترین نگرانی بیماران مورد مطالعه، اضطراب و عدم اطمینان و از دست دادن خودمختاری بود. شناسایی منابع مختلف تنش تجربه شده توسط این بیماران، کمک زیادی به گروه درمانی و مراقبتی در جهت اتخاذ تصمیمات مناسب می کند.