Effects of histidine and vitamin C on isoproterenol-induced acute myocardial infarction in rats
محل انتشار: گفتمان پژوهش دامپزشکی، دوره: 7، شماره: 1
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 48
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_VRFAN-7-1_008
تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1402
چکیده مقاله:
In the present study, we investigated the effects of histidine and vitamin C (alone or in combination) treatments against isoproterenol (a β-adrenergic receptor agonist)-induced acute myocardial infarction in rats. We used propranolol (a β-adrenergic receptor blocker) to compare the results. Rats were given intraperitoneal injections of histidine (۴۰ mg kg-۱) and vitamin C (۴۰ mg kg-۱) alone and combined daily for ۲۱ days. Propranolol (۱۰ mg kg-۱) was orally administered daily for ۱۰ days (from day ۱۱ to day ۲۱). Myocardial infarction was induced by subcutaneous injections of ۱۵۰ mg kg-۱ of isoproterenol at an interval of ۲۴ hr on days ۲۰ and ۲۱. Blood and tissue samples were taken for histopathological and biochemical evaluations following electrocardiography recording on day ۲۱. Isoproterenol elevated ST segment, increased heart weight, heart rate, serum activities of aspartate transaminase, lactate dehydrogenase, creatine kinase-MB and heart tissue content of malondialdehyde, and decreased R wave amplitude and superoxide dismutase and catalase activities of heart tissue. Necrosis, edema and inflammatory cells infiltration were observed in myocardial tissue sections. Our results indicated that histidine and vitamin C alone, and especially in combination prevent isoproterenol-induced cardiotoxicity and have similar protective effects with propranolol. Cardioprotective effects of histidine and vitamin C may be associated with their ability to reduce free radical-induced toxic effects.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Masoumeh Moradi-Arzeloo
Postgraduate student, Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
Amir Abbas Farshid
Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
Esmaeal Tamaddonfard
Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
Siamak Asri-Rezaei
Department of Internal Medicine and Clinical Pathology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :