ارزیابی روش های ریز مقیاس سازی در برآورد تبخیر و تعرق با تلفیق تصاویر مودیس و لندست۸

تبخیروتعرق یکی از مهمترین پارامترها برای برنامه ریزی منابع آب در بخش کشاورزی می باشد که دارای تغییرات زمانی و مکانی می باشد. الگوریتم های برآورد تبخیر و تعرق مبتنی بر سنجش از دور در مطالعات متعددی استفاده شده-است. با استفاده از تصاویر ماهواره ای مودیس می توان تبخیر و تعرق را به صورت روزانه و در پیکسل های ۱۰۰۰ متری برآورد نمود حال آنکه می توان با استفاده از تصاویر لندست ۸ مقدار این پارامتر را هر ۱۶ روز یکبار در پیکسل های ۱۰۰ متری برآورد نمود. روش های متعددی جهت تلفیق تصاویر با تفکیک پذیری مکانی پایین ( مثل مودیس) و متوسط (مثل لندست ۸) به منظور برآورد تبخیر و تعرق به صورت روزانه و در پیکسل های کوچکتر ارائه شده است. ریز مقیاس-سازی تصاویر یکی از این روش ها می باشد که در این مطالعه در سطح یکی از دشت های استان کرمانشاه مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای این منظور تبخیر و تعرق واقعی در سطح منطقه مورد مطالعه در تابستان ۱۳۹۳ با استفاده از الگوریتم سبال و بر اساس ۶ تصویر ماهواره ای لندست ۸ و مودیس برآورد گردید. هر چند روش های متعددی برای ریزمقیاس سازی تبخیر و تعرق برآورد شده بر اساس تصاویر مودیس وجود دارد، در این مطالعه از دو روش ریز مقیاس-سازی ساده (نسبت و تفریق) برای تبدیل به مقیاس تصاویر لندست ۸ استفاده شد. نتایج به صورت گرافیکی و آماری مورد مقایسه قرار گرفت. با توجه به اینکه در منطقه مورد مطالعه کاربری های متعدد با سطح کوچک و به صورت مختلط وجود دارد نتایج به دست آمده با روش های ریزمقیاس سازی از دقت قابل قبولی برخوردار نبودند.