مبانی فقهی حقوقی، اصول وسیاست های حمایت از زنان بی سرپرست و بدسرپرست با رویکردی بر اندیشه های امام خمینی(س)
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 64
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MATIN-15-58_002
تاریخ نمایه سازی: 26 آبان 1402
چکیده مقاله:
زنان بیسرپرست و بدسرپرست به دلایلی چون فقر و وضعیت اقتصادی نامناسب، مشکلات اجتماعی- فرهنگی و شرایط روحی- روانی ویژهای که دارند، از جمله آسیبپذیرترین اقشار جامعه به شمار می آیند. با توجه به دادههای آماری که حاکی از روند رو به رشد تعداد زنان بیسرپرست و سرپرست خانوار در سه دهه اخیر است و مشکلات فراوان این زنان، نگاه ویژه به مسائل و مشکلات آنها امری ضروری و تامین نیازهای اساسی آنان از مهمترین وظایف حکومت است. مطابق با آموزههای مکتب اسلام، حاکم حکومت اسلامی به عنوان سرپرست جامعه با توجه به منابع مالی و ولایتی که بر افراد جامعه دارد، ملزم است که توجه ویژه در امور این زنان داشته باشد و آنها را تحت حمایت خود قرار دهد. این امر در نظام جمهوری اسلامی ایران نیز از مبانی مستحکمی برخوردار است.امام خمینی رهبرکبیر انقلاب، نیز در توصیههای خود خطاب به مسئولین توجه به مستضعفان و محرومین را، که این قشر از زنان شامل آنها می شوند، سفارش نموده اند (امام خمینی ۱۳۸۵ چ ۱۷: ۳). با این توصیف، در این مقاله به بررسی مبانی فقهی و حقوقی حمایت از زنان بی سرپرست و بدسرپرست پرداخته شده است و پس از اثبات ولایت حاکم و الزام او بر توجه به مسائل اقشار نیازمند جامعه خصوصا زنان بی سرپرست و بدسرپرست، اصول و سیاستهایی که بر طبق آموزههای فقهی و حقوقی، در جمهوری اسلامی ایران برای حمایت از این قشر آسیب پذیر به کار گرفته شده، بیان گردیده است زنان بیسرپرست و بدسرپرست به دلایلی چون فقر و وضعیت اقتصادی نامناسب، مشکلات اجتماعی- فرهنگی و شرایط روحی- روانی ویژهای که دارند، از جمله آسیبپذیرترین اقشار جامعه به شمار می آیند. با توجه به دادههای آماری که حاکی از روند رو به رشد تعداد زنان بیسرپرست و سرپرست خانوار در سه دهه اخیر است و مشکلات فراوان این زنان، نگاه ویژه به مسائل و مشکلات آنها امری ضروری و تامین نیازهای اساسی آنان از مهمترین وظایف حکومت است. مطابق با آموزههای مکتب اسلام، حاکم حکومت اسلامی به عنوان سرپرست جامعه با توجه به منابع مالی و ولایتی که بر افراد جامعه دارد، ملزم است که توجه ویژه در امور این زنان داشته باشد و آنها را تحت حمایت خود قرار دهد. این امر در نظام جمهوری اسلامی ایران نیز از مبانی مستحکمی برخوردار است.امام خمینی رهبرکبیر انقلاب، نیز در توصیههای خود خطاب به مسئولین توجه به مستضعفان و محرومین را، که این قشر از زنان شامل آنها می شوند، سفارش نموده اند (امام خمینی ۱۳۸۵ چ ۱۷: ۳). با این توصیف، در این مقاله به بررسی مبانی فقهی و حقوقی حمایت از زنان بی سرپرست و بدسرپرست پرداخته شده است و پس از اثبات ولایت حاکم و الزام او بر توجه به مسائل اقشار نیازمند جامعه خصوصا زنان بی سرپرست و بدسرپرست، اصول و سیاستهایی که بر طبق آموزههای فقهی و حقوقی، در جمهوری اسلامی ایران برای حمایت از این قشر آسیب پذیر به کار گرفته شده، بیان گردیده است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فریبا حاجی علی
عضو هیات علمی گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه الزهراء(س)
مهدیه محمد تقی زاده
دانشجوی دکترای حقوق زن در اسلام دانشگاه تربیت مدرس
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :