فعالیت های اجتماعی زن و تزاحم آن با حقوق زوج با تاکید بر اندیشه های حضرت امام خمینی(ره

توجه دین مبین اسلام به همه زوایای زندگی بشر و تاکید آموزه های دینی بر اهتمام مسلمین به امور جامعه، مستلزم حضور زنان در صحنه جامعه است. اشتغال زن به فعالیت های اجتماعی گاه در تعارض با برخی از حقوق ناشی از زوجیت مانند حق استمتاع مرد و سایر مسئولیت های زن مانند نظارت بر تربیت فرزندان و... است. محروم نمودن زن از فعالیت های اجتماعی به بهانه عدم انجام وظایف، نه تنها با شان انسانی زن منافات دارد، بلکه موجب ایراد ضرر بر وی و جامعه است. بنابراین منع فعالیت اجتماعی زن موجب دو ضرر می شود: ۱) ضرری که ممکن است به مرد و خانواده وارد شود؛ ۲) ضرری که ممکن است به زن و جامعه وارد شود. راه حل این مساله جریان قاعده لاضرر است. ضابطه عمومی فقها در مواردی که دو ضرر متزاحم دارای شدت و ضعفند، بنابر درجه شدت و ضعف متفاوت است. اگر ضرر عرفا قابل اغماض باشد، مرد نمی تواند از فعالیت های اجتماعی زن ممانعت کند. لیکن در مواردی که ضرر غیرقابل اغماض باشد، اشتغال زن به فعالیت های اجتماعی تجویز نمی شود. اگر وضعیت دو ضرر مساوی باشد، فقها، مراجعه به عمومات یا توسل به قرعه را برگزیده اند.