«انسان» خاستگاه معرفتی مدارای عرفانی با تاکید بر اندیشه های امام خمینی (س)
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 30
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MATIN-23-90_003
تاریخ نمایه سازی: 26 آبان 1402
چکیده مقاله:
امروزه مدارا علاوه بر یک الگوی اخلاقی، از مسائل مهم اجتماعی و سیاسی است. بسیاری از فیلسوفان در کنار تاکید بر مناسبات فردی به ضرورت مدارای اجتماعی تاکیددارند. توصیه به این نوع از مدارا مولود کثرت گرایی مبتنی بر دیدگاه هایی چند در معرفت شناختی است. تمایز معرفت شناسی کانت میان نومن و فنومن از آن جمله است ،نظریه ای که توسط جان هیک تعمیم ودر کنار مفاهیم و مبانی دیگر در حالی که آن را منتسب به عارفان مسلمان می دانست، به عرصه معرفت دینی و مسئله نجات کشاند تا درنهایت دلیلی برای توصیه به مدارای اجتماعی-سیاسی باشد.پژوهش پیش رو می کوشد پس از نقل و نقد نظریه و انتساب هیک ، مبنایی جایگزین برای کثرت گرایی معرفی کند. بر اساس این مدل پیشنهادی برگرفته از عرفان با تاکید بر نظرات امام خمینی «انسان» به عنوان برترین مظهر ، خاستگاه«مدارا» است و مدارا نه محصول کثرت گرایی بلکه مولود انسان شناسی متعالی است. برآیند این مدل تمایز میان عقاید و باورها از یک سو و صاحبان آن از سوی دیگر است و می توان در همان حال که شخص را نسبت به باورها و رویه ها منتقد باقی گذارد، در برابر دارندگان یا عاملان آن روادار نگاه داشت و به نتایج غیرمنطقی کثرت گرایان و یا تعصب خام انحصارگرایان نیز تن نداد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا رجبی
گروه ادیان و عرفان، دانشکده الهیات، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :