بهینه سازی جوانه زنی بذر و پرآوری گیاه دارویی ختمی (Althea rosea) در شرایط درون شیشه
محل انتشار: زیست فناوری گیاهان دارویی، دوره: 5، شماره: 2
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 66
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMPBZ-5-2_003
تاریخ نمایه سازی: 27 آبان 1402
چکیده مقاله:
ختمی دارویی (Althea rosea) از گیاهان یکساله و خودرو بوده که گل، میوه و ریشه آن مصرف دارویی دارد. یکی از مشکلات اساسی در کشت گسترده این گیاه دارویی، عدم جوانهزنی مناسب بذر آن و در نتیجه استقرار نامطلوب در شرایط کشت اولیه است. روشهای مختلفی برای شکستن خواب و تحریک جوانهزنی بذر گیاهان وجود دارد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی بر روی سه توده ختمی دارویی از مناطق سپیدان شیراز، کردان کرج و اصفهان در سه تکرار انجام شد. در آزمایش اول جهت بررسی خصوصیات جوانهزنی بذر، بذرها تحت تاثیر تیمارهای مختلف شامل دمای ۴ درجه سانتیگراد در دورههای زمانی مختلف (صفر، ۱۰ ساعت، ۷، ۱۴، ۲۱ و ۲۸ روز) و دماهای ۳۵ و ۴۶ درجه سانتیگراد در حمام بخار (به مدت ۶ ساعت) قرار گرفت. در آزمایش دوم به منظور بهینهسازی پرآوری گیاه دارویی ختمی دارویی در شرایط درون شیشه از ترکیب تنظیم کنندههای مختلف رشد گیاهی شامل ۲ میلیگرم در لیتر بنزیلآدنین (M۴)، ۱ میلیگرم در لیتر بنزیلآدنین و ۰۱/۰ میلیگرم در لیتر نفتالین استیک اسید (M۱۳)، ۱ میلیگرم در لیتر تیدیازورون (M۶)، ۵/۱ میلیگرم در لیتر تیدیازورون و نفتالین استیک اسید ۰۱/۰ میلیگرم در لیتر (M۱۷)، ۵/۰ میلیگرم در لیتر کینیتین (M۸) و تیمار ۲ میلیگرم در لیتر کینیتین و نفتالین استیک اسید ۰۱/۰ میلیگرم در لیتر (M۲۰) استفاده شد. بر اساس نتایج بدست آمده از تجزیه واریانس در آزمایش اول مشخص گردید که تاثیر نوع توده (سپیدان شیراز، کردان کرج و اصفهان) در سطح احتمال ۵ درصد بر صفات مربوط به جوانهزنی (درصد و سرعت جوانهزنی، حجم ریشهچه و ارتفاع گیاهچه) معنیدار بود و اثر دما بر درصد جوانهزنی در سطح احتمال ۵ درصد و بر سایر صفات در سطح احتمال ۱ درصد تفاوت معنیدار نشان داد. همچنین اثرات متقابل تیمارها در سطح احتمال ۵ درصد بر صفات مورد مطالعه معنیدار شد. نتایج بر اساس تجزیه واریانس آزمایش دوم (پرآوری) اثر توده بر تمام صفات و اثر تنظیم کنندههای رشد گیاهی بر طول شاخه در سطح احتمال ۵ درصد معنیدار بود. اثر تنظیم کنندههای رشد گیاهی بر سایر صفات در سطح احتمال ۱ درصد معنیدار شد. در رابطه با اثرات متقابل مشخص شد که همه صفات در سطح ۵ درصد تحت تاثیر قرار گرفت و فقط درصد ریشهزایی در سطح احتمال ۱ درصد معنیدار گردید. نتایج بررسی تاثیر تیمار تنظیم کنندههای رشد گیاهی نشان داد که بیشترین پرآوری، طول نوشاخه، درصد ریشهزایی و طول شاخه مربوط به تیمار توده شیراز با مصرف M۴ و کمترین میزان آنها مربوط به تیمار توده کرج و با کاربرد M۲۰ بود. بیشترین طول ریشه مربوط به توده اصفهان تحت تیمار M۴ و M۱۷ و کمترین طول ریشه مربوط به توده کرج با مصرف M۲۰ بود. بیشترین تعداد برگ در توده شیراز با تیمار M۴ و کمترین تعداد برگ در توده کرج با تیمار M۸ مشاهده شد.
نویسندگان
محمدحسین غزنوی
Student, Department of Horticultural Sciences, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
مرضیه قنبری جهرمی
Professor Assistant, Department of Horticultural Sciences, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
سید امیر موسوی
Associate professor, National Institute of Genetic Engineering and Biotechnology, Tehran, Iran