رابطه سبک زندگی اسلامی والدین بر رشد اخلاقی دانش آموزان پسر شرق شهر تهران

مقدمه: مذهب و معنویت به عنوان سپری در برابر مشکلات و ناراحتی های افراد قرار گرفته و موجب کاهش اختلال روانی و ارتقاء سطح سلامت روانی افراد می شود پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی سبک زندگی اسلامی والدین با رشد اخلاقی دانش آموزان پسر شرق شهر تهران انجام شد.روش پژوهش:  پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر منطقه شرق شهر تهران و والدین آن ها در سال ۱۴۰۱بودند. نمونه ی آماری شامل ۲۵۰ نفر و با روش نمونه گیری تصادفی خوشه­ای چند مرحله ای انجام شد. ابزار پژوهش شامل آزمون سبک زندگی اسلامی(فرم کوتاه) کاویانی(۱۳۸۸) و مقیاس رشد اخلاقی کودکان، نوجوانان و جوانان لطف آبادی (۱۳۹۰) بود.یافته ها: یافته­های حاصل از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چدمتغیره نشان داد که بین سبک زندگی اسلامی والدین با رشد اخلاقی فرزندان پسرشان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. بین سبک زندگی اسلامی والدین با مولفه های رشد اخلاقی فرزندشان؛ اخلاق زیست محیطی، اخلاق فردی، اخلاق در مناسبات خانوادگی، اخلاق اجتماعی و اخلاق انسانی ارتباط و همبستگی معناداری مشاهده نشده است. اما بین سبک زندگی اسلامی والدین با اخلاق متعالی فرزندان پسر ارتباط و همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: براساس یافته های مطاعه می توان گفت با افزایش سطح و میزان سبک زندگی اسلامی والدین، میزان و سطح اخلاق متعالی در فرزندان پسرشان افزایش و ارتقاء پیدا می کند.