مهار تکثیر سلول های NB۴ به طور وابسته به زمان تحت تاثیر مهارکننده غیر نوکلئوتیدی تلومراز از طریق کاهش رونویسی زیر واحد کاتالیتیک

چکیده سابقه و هدف به دلیل فعالیت تلومراز در تکثیر نامحدود اکثر سلول های سرطانی از جمله بدخیمی های خونی مانند لوسمی پرومیلوسیتیکی حاد(APL)، مهار تلومراز روش مناسبی جهت درمان می باشد. در این مطالعه به بررسی اثر BIBR۱۵۳۲ ، مهارکننده غیرنوکلئوزیدیکی، بر روی مهار تکثیر سلولی و بیان ژن hTERT که به عنوان جزء اصلی در فعالیت تلومراز نقش دارد، پرداختیم. مواد و روش ها در یک مطالعه تجربی، به منظور بررسی اثر BIBR۱۵۳۲ ، سلول ها در حضور غلظت های مختلفی از دارو کشت داده شدند و آزمون هایTrypan blue exclusion assay ، BrdU cell proliferation assayو Quantitative real-time PCR جهت بررسی اثر دارو بر درصد زنده مانی، تکثیر سلولی و بیان mRNA ژن hTERT در زمان های متفاوت صورت گرفت. یافته ها BIBR۱۵۳۲ قادر به کاهش درصد زنده مانی و مهار تکثیر سلول ها می باشد. تیمار سلول ها با BIBR۱۵۳۲ در غلظت های ۱۰، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ میکرومولار پس از طی ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت به صورت وابسته به دوز و زمان منجر به کاهش میزان ساخت DNA سلول ها گردید. علاوه بر این، نتایج نشان می دهد که داروی BIBR۱۵۳۲ همراه با افزایش غلظت دارو و زمان تیمار سلول ها به طور قابل توجهی منجر به کاهش میزان mRNA ژن hTERT می گردد. نتیجه گیری با توجه به طول تلومر کوتاه و فعالیت بالای آنزیم تلومراز در بیماران APL و هم چنین اثر بخشی داروی BIBR۱۵۳۲ در القای اثر آنتی پرولیفراتیو در رده سلولی NB۴ ، می توان درمان های مبتنی بر استراتژی آنتی تلومرازی را به عنوان راه کار درمانی مناسب در بیماران APL مد نظر قرار داد.