رشد جسمانی در بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور در مشهد

چکید ه   سابقه و هدف   مبتلایان به تالاسمی ماژور، باید از زمان تشخیص بیماری تا آخر عمر هر ۳ الی ۴ هفته یک بار خون دریافت نمایند. اگر چه تزریق خون، سبب از بین رفتن علایم حاد بیماری می گردد، ولی عقب افتادگی شدید رشد جسمانی ناشی از اضافه بار آهن را در دهه دوم عمر به جا می گذارد.   مواد و روش ها   پژوهش حاضر یک مطالعه مورد شاهدی بوده که به روش مقطعی به بررسی رشد جسمانی در مبتلایان به تالاسمی ماژور پرداخته است. گروه مورد شامل ۱۰۰ بیمار ۲ تا ۱۸ ساله مبتلا به تالاسمی ماژور و گروه شاهد مشتمل بر ۳۴۰ دختر و پسر سالم در همان رده سنی بودند.   یافته ها   در گروه مورد، میانگین و انحراف معیار میزان هموگلوبین و فریتین، به ترتیب ۵/۱ ± ۵/۸ گرم در دسی لیتر و ۵۲۵ ± ۲۱۸۳ نانوگرم در میلی لیتر بود. یافته های ناشی از وزن، قد ایستاده و نشسته در گروه مورد نشان داد که وزن ۹/۴۸%، قد ایستاده ۴/۵۳% و قد نشسته ۳/۷۳% دختران و وزن ۷/۵۲%، قد ایستاده ۴/۵۶% و قد نشسته ۵/۷۴% پسران، زیر صدک پنج منحنی رشد قرار داشت. نتایج ناشی از مقایسه قد و وزن گروه مورد و شاهد نشان داد که با افزایش سن، اختلاف معناداری در اکثر گروه ها دیده می شود.   نتیجه گیری   نارسایی رشد، یافته ای طبیعی در مبتلایان به بتا تالاسمی ماژور است. اصلی ترین علل نارسایی رشد در این گونه افراد شامل آنمی، هیپوکسی مزمن و اضافه بار آهن می باشد.