تحلیل عرفانی نمادهای مثنوی «مجمع البحرین» کاتبی نیشابوری
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 12، شماره: 47
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 83
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-12-47_003
تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1402
چکیده مقاله:
بررسی و تحقیق در اشعار کاتبی نیشابوری، از شاعران برجسته قرن نهم، نشان می دهد که وی در اشعار عرفانی خود از بیانی نمادین بهره گرفته است. مضمون بیشتر غزل های کاتبی و منظومه های «دلربای» ، «سی نامه» و «مجمع البحرین» عرفانی است. موضوع منظومه مجمع البحرین، داستان عرفانی تمثیلی دو دلداده است؛ یکی ناظر، پادشاه اصفهان و دیگری منظور، شاهزاده چین، که این دو بعد از تحمل دشواری های فراوان، در نهایت در یک شکارگاه نمادین به هم می رسند. نمادهای این اثر بدون توجه به سمبولیسیم غربی و با الهام گرفتن از کتاب «رمز و داستان های رمزی در ادب فارسی» نوشته دکتر تقی پورنامداریان بررسی شده است. شیوه پژوهش در این مقاله توصیفی تحلیلی است. یافته های پژوهش نشان می دهد که در منظومه «مجمع البحرین» ابر، سیل، رعد و برق، غار، شکار، شکارگاه، چین، اصفهان، لشکر، دیدار با پیر عابد و رویا، کارکردی نمادین دارند. بیشتر نمادهای مثنوی « مجمع البحرین»، در اشعار عرفانی پیش از کاتبی، وجود داشته، اما نمادهای شعر وی، تا حد زیادی منعکس کننده فضای ذهنی شاعر است و رنگ و بوی شخصی دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رستم امانی آستمال
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :