رویکرد نظام آموزشی در مجموعه علمی و فرهنگی ربع رشیدی(۶۹۹- ۷۱۸ ه.ق)

مرکز علمی و فرهنگی «ربع رشیدی» بزرگترین مجموعه موقوفی، علمی، فرهنگی و آموزشی عصر ایلخانی بوده(۶۵۳-۷۳۶ ه) که توسط خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی وزیر، دانشمند و مورخ بزرگ ایلخانان(۶۴۸-۷۱۸ ه.ق) تاسیس شده است. دستاوردهای این مرکز در عرصه های مختلف و جایگاه قابل ملاحظه آن در تاریخ علم ایران و اسلام، مطالعه و بررسی شیوه اداری و چگونگی فعالیت های علمی و آموزشی این مجموعه را ضرورت می بخشد. در این پژوهش با رویکرد توصیفی–تحلیلی، در ابتدا  از شیوه مدیریت ربع رشیدی بحث می شود و در ادامه نظام آموزشی این مجموعه، بررسی و پیامدهای حاصل از آن تشریح خواهد شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که مرکز علمی و فرهنگی ربع رشیدی با مدیریت شخصیتی علمی و بهره مندی از پشتوانه مالی مشخص و مستقل از دربار بسیاری از کارکردهای مراکز علمی و آموزشی نوین را متناسب با امکانات عصر دارا بوده است. از این میان می توان به مواردی همچون گزینش اساتید بر اساس توانایی های علمی و صلاحیت های اخلاقی، بهره گیری از اساتید توانمند سایر ملل، فرصت مطالعاتی، پرداخت کمک هزینه تحصیلی و جز آن اشاره نمود.