اثر شکل جیره غذایی وسرمای اواسط دوره پرورش بر وقوع سندرم آسیت و پارامترهای مرتبط با آن در جوجه های گوشتی نر پرورش یافته در ارتفاع پایین

هدف از این مطالعه اثر شکل جیره غذایی و سرمای بلند مدت اواسط دوره پرورش بروقوع سندرم آسیت و پارامترهای مرتبط با آن در جوجه های گوشتی نر پرورش یافتهدر ارتفاع پایین بود. بدین منظور، تعداد ۳۶۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه (نژاد راس۳۰۸ ) و جنس نر در مزرعه ای واقع در ارتفاع پایین پرورش یافتند. در این بررسی،جوجه ها از روز اول دوره پرورش با توجه به شکل جیره غذایی به شکل تصادفی دردو گروه مساوی (پلیت و آردی) و هر گروه با شش تکرار ۳۰ قطعه ای تقسیم و تا روز۲۱ دوره پرورش از نظر درجه حرارت و رطوبت در شرایط کاملا یکسان پرورشیافتند. بعد از آن، نیمی از جوجه های هر گروه جهت القاء بیشتر آسیت به شکل تجربیدر معرض استرس سرما قرار گرفتند، در حالیکه نصف دیگر جوج هها در دمای طبیعینگهداری شدند. میانگین میزان رشد، مصرف دان، ضریب تبدیل غذایی و تعداد تلفاتناشی از سندرم آسیت ثبت و در پایان هفته ششم نیز به منظور تعیین میزان هماتوکریتسرم خون اخذ گردید. مرگ و میر ناشی از آسیت بطور مشخص در جوجه های گروهآردی کمتر از گروه پلیت بود. ارزیابی پارامترهای رشد مشخص کرد که در خلال دوره زمانی ۲۲-۴۲ روزگی بین گروه های سرما و کنترل از نظر میزان رشد و مصرف دان تفاوت معن یدار وجود داشت، ولی هیچ اثر معنی داری روی میزان ضریب تبدیلغذایی مشاهده نگردید، بطوریکه بیشترین میزان پارامترهای رشد در جوج ههای گروهسرما نسبت به گروه کنترل بدست آمد. میزان هماتوکریت و نسبت های وزن بطنراست به وزن دو بطن و هتروفیل به لنفوسیت در جوجه های گروه پلیت بعد ازمواجهه با سرما بطور معنی دار بالاتر ازجوجه های سایرگروه ها بود، اما این پارامترها درجوجه های گروه آردی کمترین میزان را نشان دادند. نتایج این مطالعه نشان داد کهجیره آردی می تواند با کاهش مصرف دان بخصوص انرژی دریافتی از طریق پایینبردن سرعت رشد، سبب کاهش فعالیت متابولیک در مراحل بعدی زندگی جوجه هایگوشتی شده و به دنبال آن کاهش رخداد آسیت شود.