تاثیر مصرف دراز مدت سیلدنافیل سیترات بر روی شاخص های سرمی آسیب قلبی در موش صحرایی

امروزه افزایش بیماری­های قلبی و به دنبال آن ایجاد ناتوانی جنسی، منجر به افزایش مصرف داروهای افزایش دهنده قوای جنسی شده است. در نارسایی­های قلبی به علت کاهش خونرسانی به عروق جسم غاری، نعوظ کامل اتفاق نمی­افتد که این امر می­تواند منجر به نارضایتی جنسی گردد. یکی از مهمترین داروهایی که برای درمان این بیماری مصرف می­شود، سیلدنافیل سیترات به عنوان مهار کننده انتخابی برای cGMP نوع ۵ است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات جانبی مصرف دراز مدت این دارو بر روی شاخص­های سرمی آسیب قلبی در موش صحرایی بود. بدین منظور تعداد ۲۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار انتخاب و به دو گروه شاهد و تیمار تقسیم شدند. سپس به گروه تیمار داروی سیلدنافیل سیترات  با دوز mg/kg ۱۰۰ به صورت خوارکی به مدت ۳۰ روز متوالی و به گروه شاهد فقط آب مقطر تجویز شد. در پایان،  مقادیر سرمی تروپونین I قلبی، کراتین کیناز MB، لاکتات دهیدروژناز و آسپارتات آمینوترانسفراز مورد سنجش قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که سیلدنافیل سیترات دارای اثر محافظتی بر آنزیم های قلبی است که می­تواند ناشی از آزاد سازی نیتریک اکساید (NO) باشد