تاثیر تمرینات مقاومتی و هوازی با محدودیت جریان خون بر شاخص های آمادگی جسمانی و آلکالاین فسفاتاز سرمی زنان یائسه دارای اضافه وزن و چاق

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 76

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HLSC01_019

تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1402

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: یائسگی پیامدهای مربوط به خود را به همراه دارد و همواره یک چالش جدی برای زنان میان سال می باشد. از طرفی اثر تمرینات ورزشی بر یائسگی بخوبی مورد بررسی قرار گرفته است؛ اما اثر ترکیبی تمرینات مقاومتی و هوازی همراه با محدودیت جریان خون (BFR) بر شاخص های استخوانی در یائسگی مورد مطالعه قرار نگرفته است. لذا، هدف تحقیق حاضر بررسی اثر تمرینات مقاومتی و هوازی با BFR بر شاخص های آمادگی جسمانی و آلکالاین فسفاتاز سرمی زنان یائسه بود.روش شناسی: بدین منظور ۳۰ زن دارای اضافه وزن و چاق (میانگین سن: ۱۱/۰۳±۵۰/۸ سال و شاخص توده بدن: ۶۱/۲۲±۲۸/۱ کیلوگرم بر مترمربع) به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه ۱۰ نفری شامل گروه تمرینات هوازی با BFR، گروه تمرینات مقاومتی همراه با BFRو گروه کنترل تقسیم شدند. برنامه های تمرینی به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) اجرا شد. برنامه گروه تمرینات هوازی با BFR شامل: دویدن نرم، استپ و حرکات ایروبیک بود. شدت تمرینات بر مبنای درصدی از ضربان قلب بیشینه (در دو هفته اول ۵۵-۵۰ درصد ضربان قلب بیشینه و در سه هفته آخر به ۶۵-۶۰ درصد ضربان قلب بیشینه رسید) تعیین شد. تمرینات مقاومتی همراه با BFR شامل کار با دستگاه های بدنسازی و وزنه های آزاد بود. جهت بررسی تغییرات شاخص خونی آلکالاین فسفاتاز، ۴۸ ساعت قبل و بعد از دوره تمرین از آزمودنی ها در حالت ناشتا خون گیری به عمل آمد. آزمو ن های آمادگی جسمانی (آزمون استقامت قلبی تنفسی، قدرت عضلات بالاتنه و پایین تنه، قدرت عضلات مچ دست و درصد چربی بدن) نیز سه روز قبل از شروع تمرین و بعد ازتمرین اندازه گیری شد. داده های تحقیق با استفاده از روش آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری P≤۰/۰۵ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد هشت هفته تمرین در هر دو گروه تمرین هوازی با BFR و تمرین مقاومتی همراه با BFR سبب افزایش معنادار استقامت قلبی تنفسی، قدرت عضلات بالاتنه و پایین تنه و قدرت عضلات مچ دست و کاهش معنادار درصد چربی در زنان یائسه شد (P≤۰/۰۵)، اما بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (P≥۰/۰۵)،. در حالی که هشت هفته تمرین در شاخص آلکالاین فسفاتاز هر دو گروه تغییر معناداری را ایجاد نکرد (P≥۰/۰۵). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات ورزشی همراه با BFR صرف نظر از نوع تمرین (هوازی یا مقاومتی) به طور موثری باعث بهبود عناصر آمادگی جسمانی زنان یائسه می شود و تفاوت قابل ملاحظه ای بین دو نوع تمرین وجود ندارد، همچنین ابن تمرینات بر آلکالاین فسفاتاز تاثیر معنی داری ندارد و این موضوع نیازمند مطالعات بیشتر است.

نویسندگان

فاطمه سادات میری

دانش آموخته دانشگاه حکیم سبزواری

سیدعلیرضا حسینی کاخک

استاد گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه فردوسی مشهد

امیرحسین حقیقی

استاد دانشگاه حکیم سبزواری