بررسی ارتباط سبک رهبری مربیان ورزشی با نگاهداشت ورزشکاران حرفه ای

مقدمه و هدف: سبک های رهبری که مربیان به کار می برند، جایگاه ویژه ای در شناسایی و نگاهداشت ورزشکاران ایفا می کند. هدف این تحقیق را بررسی ارتباط بین سبک های رهبری مربیان با نگاهداشت ورزشکاران می باشد.روش شناسی: روش این تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه آماری این تحقیق را ۲۴۸ نفر از ورزشکاران مرد تیمی منتخب فوتبال لیگ برتر تشکیل داد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش چلادوری و صالح (۱۹۸۰) استفاده شد. داده های گردآوری شده با استفاده از تکنیک های آمار توصیفی و همچنین آمار استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تعقیبی شفه و خط رگرسیون) توسط نرم افزار SPSSنسخه ۱۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها و نتیجه گیری: بر اساس نتایج آزمون رگرسیون با توجه به سطح معناداری سبک های رهبری فقط سه سبک رهبری دلسوزانه، مشاوره ای، مشارکتی به دلیل اینکه در سطح معناداری کمتر از ۰۵/۰ قرار دارند، معنادار هستند یعنی بر میزان اثربخشی نگاهداشت حرفه ای ورزشکاران تاثیرگذار هستند. بر اساس نتایج فوق مشخص می شود سبک رهبری مشارکتی به دلیل داشتن بالاترین مقدار β یعنی ۵۹۰/۰ بیشترین تاثیر را بر اثربخشی نگاهداشت ورزشکاران خواهد داشت. سبک رهبری آمرانه به دلیل اینکه در سطح معناداری بالاتر از ۰۵/۰ قرار دارد بر اثربخشی نگاهداشت ورزشکاران حرفه ای تاثیرگذار نیست.