بررسی تاثیر نورگیرهای زیرسقفی جهت ارتقاء روشنایی نور روز در فضا و کاهش استفاده از روشنایی مصنوعی

استفاده از روشنایی نور روز در ساختمان ها یک عامل مهم و اجتناب ناپذیر در استفاده از انرژی های تجدید پذیر است. زیرا به ایجاد یک محیط بصری دلپذیر کمک کرده و جایگزینی را برای نور مصنوعی ارائه می دهد که بیش ترین تطابق با واکنش بصری انسان داشته و محیط داخلی دلپذیرتر و جذاب تری را فراهم می کند. این پژوهش باهدف بررسی میزان توانایی نورگیرهای زیرسقفی یا همان پنجره های کلرستوری، جهت ارتقاء روشنایی و نور روز در فضاها انجام گرفته است. نورگیرهای زیر سقفی یا کلرستوری بازشوهای باریکی و طویلی هستند که در تقاطع و انتهای دیوار و سقف قرا می گیرند و امکان نفوذ نور به قسمت های عمیق ساختمان را نیز ممکن می کنند. استفاده از پنجره های بزرگ، سقف های شیب دار، رنگ های روشن و بازتاب کننده ها، از جمله روش هایی است که در نورگیرهای زیرسقفی به کار می رود. در نهایت، نورگیرهای زیرسقفی به علت دارا بودن ویژگی های خاص، معمولا در ساختمان هایی با سقف های بلند استفاده می شوند. استفاده از این عنصر باعث افزایش چشم گیر، در بهبود دیداری و آثار به نمایش درآمده در هر فضایی می شود. همچنین با توزیع یکنواخت نور در فضا کاهش میزان استفاده از برق و روشنایی مصنوعی و به دنبال آن هزینه را نیز در بر دارد. در این پژوهش به مرور پارامترهای موثر در باشوهای زیرسقفی پرداخته می شود و از این لحاظ این پژوهش از نوع مروری می باشد. نورگیرهای زیرسقفی در نماهای جنوبی کارایی بهتری دارند و در صورتی که دارای عمق کافی نباشند باید به سایه انداز خارجی نیز مجهز باشند. بدیهی است که این عناصر، برای اقلیم های گرم مناسب نیستند زیرا اجازه می دهند تا پرتوهای خورشیدی به داخل راه یابد.