مروری بر بیابان زایی و روش های کنترل آن

بیابانها مناطقی هستند که تداوم حیات در آنجا دشوار است و شناسه اصلی آن که این نواحی را از سایر زیست بوم ها متمایز میکند،کمبود آب است. نگرانی ها در خصوص این اقلیم ها، معمولا وجود آنها به طور طبیعی نیست بلکه گسترش آن و ایجاد پدیده بیابانزاییاست. در عصر حاضر بیابانزایی سومین چالش محیط زیستی در سطح جهانی بعد از کمبود آب و خشکسالی میباشد. فعالیت در جهتبیابانزایی فرایندی است که ماحصل عوامل طبیعی بوده و همچنین دخالت نادرست انسان بر ترویج آن افزوده است که این دو رابطهمستقیمی باهم دارند. لذا تغییرات کوچک میتوانند سبب برهم زدن چرخه طبیعی شده و باعث القا تشدید عوامل بیابانزایی میشود،امروزه رویکردهای نوینی برای مقابله با ریز گرد ها و بیابان زایی مطرح شده که در این میان بهترین و کارامد ترین روش، روش سازگاربا محیط زیست و حفظ اکوسیستم است در این روش میتوان با افزایش حفاظت از پوشش گیاهی منطقه، کاشت گونه های بومی و سازگاربا شرایط محیطی وانتخاب بهترین گونه جهت کاهش نرخ بیابانزایی ، میتوان جایگزین روشهای معمول بیابانزایی مانند مالچ پاشیکرد. در این تحقیق به بررسی وضعیت فعلی و مبانی و مفاهیم درخصوص بیابانزایی و روش های کارامد کنترل این پدیده زیانبار درپاسخ به چالش های محیطی بپردازیم.