تاثیر رهبری کارآفرینانه بر عملکرد و ایجاد نواوری سازمانی با نقش میانجی هماهنگ سازی منابع انسانی (مورد مطالعه : شرکت های دانش بنیان)

پژوهش حاضر با هدف تاثیر رهبری کارآفرینانه بر عملکرد و ایجاد نوآوری سازمانی با نقش میانجی هماهنگ سازی منابع انسانی (مورد مطالعه : شرکت های دانش بنیان) انجام شد. روش انجام پژوهش حاضر توصیفی - پیمایشی از نوع همبستگی است . جامعه آماری پژوهش شامل بخشی از مدیران و معاونین شرکت های دانش بنیان در استان مازندران می باشد. حجم نمونه به روش غیرتصادفی دردسترس، با استفاده از فرمول کوکران به تعداد ۱۵۳ نفرتعیین شد. روش جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر کتابخانه ای و ابزار اندازهگیری پرسشنامه محقق ساخته بود، که روایی سازه آن، با استفاده از روش تحلیل عاملی و مقدار پایایی آن از طریق ضریب آزمون آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت . به منظور تجزیه وتحلیل دادهها از آزمون کلموگوروف- اسمیرنوف K-S جهت نرمال بودن متغیرهای پژوهش و آزمون معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS۲۲ و LISREL استفاده شد. براساس نتایج مدل ساختاری تاثیر رهبری کارآفرینانه بر عملکرد و ایجاد نوآوری سازمانی با نقش میانجی هماهنگ سازی منابع انسانی دارای ضرایب مسیر معنادار ۶۹/۰ و ۷۱/۰ است . با توجه به معنی داری و مثبت بودن این ضرایب می توان بیان نمود که رهبری کارآفرینانه بر عملکرد و ایجاد نواوری سازمانی با نقش میانجی هماهنگ سازی منابع انسانی اثر مثبت و معنی داری دارد. هم چنین نتایج نشان داد ۶۹ درصد و عملکرد سازمانی ۷۱ درصد نواوری سازمانی به رهبری کارآفرینانه با نقش میانجی هماهنگ سازی منابع انسانی وابسته است . که این متغیرها می توانند عملکرد سازمانی و ایجاد نواوری سازمانی را در شرکت های دانش بنیان تبیین و پیش بینی کنند.