بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین و موفقیت شغلی : با در نظر گرفتن نقش میانجی رفتار شغلی فعال و نقش تعدیل گر ابهام نقش (مطالعه موردی: بیمارستان های دولتی شهر کرمان)

هدف از پژوهش حاضر مطالعه ی بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین و موفقیت شغلی : با در نظر گرفتن نقش میانجی رفتار شغلی فعال و نقش تعدیل گر ابهام نقش در بیمارستان های دولتی شهر کرمان است . پژوهش پیش رو از لحاظ هدف کاربردی است و از نظر روش, توصیفی از نوع همبستگی شمرده می شود. در این پژوهش ابتدا مدل نظری و فرضیه های بین متغیرها توسعه داده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی و مدل سازی معادلات ساختاری روش الگویابی معادلات ساختاریا کمک نرم افزار Smart PLS۳ استفاده شده است . جامعه آماری تحقیق کلیه پرستاران بیمارستان های شهر کرمان است . به این منظور نمونه ای برابر با ۱۶۲ نفر بر اساس فرمول کوکران و با بهره مندی از روش نمونه گیری تصادفی ساده به دست آمد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد, بین رهبری تحول آفرین و موفقیت شغلی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین رهبری تحول آفرین و رفتار شغلی فعال پرستاران بیمارستان های دولتی شهر کرمان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین رفتار شغلی فعال و موفقیت شغلی پرستاران بیمارستان های دولتی شهر کرمان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نقش میانجی گری رفتار شغلی فعال در رابطه بین رهبری تحول آفرین و موفقیت شغلی به تایید رسیدو ابهام نقش رابطه بین رفتار شغلی فعال و موفقیت شغلی را تعدیل می کند. از یافته های پژوهش می توان چنین نتیجه گیری نمود که رهبری تحول آفرین به عنوان یک متغیر مهم و تاثیرگذار، هم به طریق مستقیم و هم از طریق رفتار شغلی فعال سبب افزایش موفقیت شغلی می گردد.