نقش بازسازی در بهبود عدالت اجتماعی منزلگاه های غیررسمی (نمونه موردی کلان شهر مشهد)

فعالیت هایی نظیر، فعالیت های مشارکتی ، فعالیت های همسایگی و اجتماعات ، کارکردهای اساسی مثل (مسجد و مدرسه و دسترسی به امکانات عمومی ) از مولفه های تاثیرگذار بر عدالت اجتماعی هستند؛ که سکونتگاه های مشهد ازاین گونه مولفه ها برخوردار نمی باشد. گردآوری داده ها به روش کتابخانه ای و برداشت های میدانی ، تجزیه وتحلیل داده ها از آمار استنباطی و آزمون هایی نظیر (همبستگی پیرسون و فریدمن ) برای بررسی نقش بازآفرینی شهری در جهت ارتقاء عدالت اجتماعی در سکونتگاه های غیررسمی بهره گیری شده است . همچنین با استفاده از مدل برنامه ریزی استراتژیک SWOT عوامل درونی (قوت و ضعف ) عوامل بیرونی (فرصت و تهدید) از طریق مطالعات اسنادی و مدارک موجود و با استفاده از نظرات کارشناسان در قالب پرسشنامه جمع آوری و تحلیل شده است . نتایج حاکی از این است که : مولفه های بازآفرینی شهری نظیر (حیات بخشی ، تقویت رشد اقتصادی، مشارکت ، تامین نیازهای اساسی و شبکه معابر) با مولفه های عدالت اجتماعی نظیر (نهادسازی مردمی ، برابری، اعطای حقوق به شهروندان ، انعطاف فضایی ، حمل ونقل عمومی )، رابطه مستقیمی وجود دارد. با توجه به شرایط موجود در خصوص بعد کالبدی - عملکردی و تمایل ساکنین به بهبود شرایط کالبدی و بهسازی محدوده که بیانگر ضعف تسهیلات و فقدان زیرساخت های مناسب می باشد؛ در بعد اجتماعی می توان با برقراری امنیت برای محدوده ، ایجاد فضاهایی برای برنامه های فرهنگی ، فعالیت های داوطلبانه به ترویج فرهنگ تعاون ، تقویت انسجام و همبستگی اجتماعی در سکونتگاه غیررسمی مشهد کمک شایانی کرد.