بهره گیری از الگوی تغییرپذیر جهت طراحی پوسته ی ساختمان در راستای کنترل نور روز (نمونه موردی: گل میمون)

امروزه طراحی پوسته های تغییرپذیر جهت انطباق با محیط پیرامون ساختمان به یکی از دغدغه های اصلی طراحان تبدیل شده است. بنابراین هدف کلان پژوهش حاضر طراحی پوسته ی تغییرپذیر ساختمان با بهره گیری از الگوهای طبیعی است. موجودات در طبیعت زنده هستند، به همین دلیل در برابر عوامل خارجی واکنش نشان داده و راه حل های زیادی در زمینه ی سازگاری و انطباق پذیری در بردارند. الگوی گیاهی (گل میمون) به عنوان نمونه موردی در پژوهش حاضر جهت الهام از مکانیزم حرکتی انتخاب شده است. گیاهان در عملکرد، تشابه زیادی با ساختمان دارند. هم در جای خود توسط ریشه ثابت هستند و هم به تغییرات محیط پیرامون واکنش نشان می دهند. باتوجه به اینکه شاخه های کاهش مصرف انرژی در ساختمان بسیار گسترده است، بنابراین در این تحقیق، رویکرد کنترل ورود نور روز به فضای داخلی ساختمان توسط پوسته ی نما در اقلیم شیراز انتخاب شده است. شیراز دارای اقلیم گرم و نیمه خشک است. بنابراین، دارای تابستان های گرم می باشد و نماهای جنوبی ساختمان ها در این اقلیم نیازمند پوسته اقلیمی در راستای منطبق شدن با مسیر حرکتی خورشید است. روش پژوهش مدلسازی-شبیه سازی است. به این صورت که توسط نرم افزار راینو۶ و افزونه ی گرس هاپر، مدل پوسته براساس الگوی رفتاری گل میمون، الگوریتم نویسی شده و در نهایت توسط افزونه لیدی باگ، انرژی تابشی و توسط افزونه هانی بی، نور روز تحلیل شده است. نتایج حاصله حاکی از آن است که پوسته ی طراحی شده در اقلیم شیراز، ماه مرداد از ساعت ۸ تا ۱۶ در روز ۱۰ام می تواند در حالت پنل های بسته تا ۷۵ درصد از ورود نور روز به فضای داخلی ساختمان و ۶۴ درصد از انرژی تابشی جذب شده توسط سطح شفاف نمای ساختمان کم کند. همین امر باعث کاهش ۱۶ درصدی دمای فضای داخل ساختمان می شود.