تنبیه دانش آموزان یکی از چالش های اصلی دسترسی عادلانه به آموزش با کیفیت در مدارس

استفاده از تنبیه در امر تربیت همواره مخالفان و موافقانی را بر انگیخته است با این تفاوت که در گذشته موافقان بیشتری داشته ولیاکنون مخالفان بیشتری دارد. معروف است که روانشناسان تنبیه را (دست کم تنبیه بدنی را) جایزنمی دانند و عدم کارایی و یا اثرات ومضرات جانبی آن رادلیل بر این امور می دانند. تنبیه در حقیقت اصطلاحی است که در شرطی سازی عملیاتی به هر تغییری که بعد ازرفتاری رخ دهد که احتمال تکرار آن رفتار در آینده را کاهش میدهد، گفته میشود. در حالی که از تقویت کننده های مثبت و منفیبرای افزایش رفتارها استفاده میشود، تنبیه بر کاهش یا حذف رفتارهای ناخواسته تمرکز دارد. تنبیه بدنی دانش آموزان یکی از چالشهای اصلی دسترسی عادلانه به آموزش با کیفیت در مدارس ابتدایی و پس از دبستان است. در حال حاضر یکی از دلایل ترک تحصیلدانش آموزان، همین تنبیه بدنی است. بکارگیری تنبیه بدنی در امر تعلیم و تربیت یکی از عواملی است که می تواند بر تیرگی روابطمعلم و متعلم بیانجامد . و به جای اینکه شاگرد بر معلم عشق بورزد و او را برتر از هر کس تصور کند کینه او را در دل جای می دهد.از سوی دیگر با توجه به نظر علما و دانشمندان تعلیم و تربیت تحقیقاتی را که انجام داده اند بین تنبیه بدنی و پرخاشگری ، افسردگیو افت تحصیلی رابطه مستقیم وجود دارد. بدیهی است که در صورت حذف این عامل از پیکره تعلیم و تربیت ناهنجاری های مشکلاتفوق نیز رو به کاهش خواهد گذاشت.