تاثیر یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 127

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EPCS03_438

تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1402

چکیده مقاله:

اصطلاح یادگیری مشارکتی به یک روش آموزشی که دانش آموزان در سطوح مختلف عملکرد، در گروههای کوچک برای رسیدن به اهداف مشترک فعالیت می کند بر می گردد و دانش آموزان بهمان اندازه که برای یادگیری خودشان مسئول هستند برای یادگیری دیگران نیز مسئول می باشند (گاکهال[۲]، ۱۹۹۵).از جمله مدافعان این روش جانسون و جانسون[۳] (۱۹۸۷) و اسلاوین[۴] هستند. از لحاظ تجربی، اسلاوین گفته است که پژوهش های انجام شده درباره روش یادگیری مشارکتی نشان داده اند که این روش در بالا بردن سطح پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در موضوع های مختلف و در سطوح مختلف تحصیلی مفید است. اسلاوین همچنین به شواهدی اشاره کرده است که نشان می دهند، روش یادگیری مشارکتی روابط میان دانش آموزان نژادهای مختلف را درکلاسها بهبود می بخشد.همچنین این روش موجب بالا رفتن سطح عزت نفس و سایر ویژگیهای عاطفی دانش آموزان می شود(سیف، ۱۳۷۹). باید گفت شیوه یادگیری مشارکتی ارتباط مطلوبی بین دانش آموزان بوجود می آورد، آنها را برای یادگیری بهتر بر می انگیزد و عزت نفس دانش آموزان را ارتقاء می دهد. (کدیور، ۱۳۸۱).به نظر بسیاری از محققان کارکردن گروهی همسالان برای کسب اهداف مشترک، تاثیر نسبتا زیاد و معناداری روی خود پنداره و عزت نفس دانش آموزان در برابر تجارب فردی یا رقابتی دارد (زیسک[۵]، ۱۹۹۸).تحقیقات زیادی روی یادگیری مشارکتی انجام گرفته است، بطور مثال اسلاوین در سال ۱۹۹۰ با بررسی و تجزیه تحلیل دقیق ۲۵ تحقیق انجام شده در این زمینه گزارش نمود که اکثر تحقیقات مذکور تاثیر مثبت یادگیری مشارکتی را بر روابط بین فردی، پذیرش همکلاسی های داری عقب ماندگی تحصیلی، افرایش دوستی بین دانش آموزان، افزایش عزت نفس، علاقه مندی به مدرسه و موضوعات مورد مطالعه، افزایش توجه به تکلیف و زمان اختصاص یافته به تکلیف و توانایی انجام کار موثر با دیگران را مورد حمایت و تایید قرار داده اند (مشهدی، ۱۳۸۱).زیسک (۱۹۹۸) در پژوهشی در مورد تاثیر یادگیری مشارکتی بر روی خود پنداره تحصیلی و پیشرفت تحصیلی درس شیمی دانش آموزان دبیرستانی، نتیجه گرفت که بارگیری مشارکتی تاثی مثبتی روی مفهوم خود تحصیلی و پیشرفت تحصیلی، در درس شیمی دانش آموزان دبیرستانی دارد.در ایران نیز ایوبی (۱۳۷۷) در پژوهشی با عنوان مقایسه یادگیری مشارکتی و یادگیری سنتی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دفتر پایه سوم متوسطه رشته علوم انسانی، نتیجه گرفت که یادگیری مشارکتی بیشتر از یادگیری سنتی باعث افزایش پیشرفت تحصیلی می شود.

نویسندگان

عبد الرحمن یوسفی کاریزک

کارشناس علوم تربیتی، معلم رسمی آموزش و پرورش

نزاکت یوسفی کاریزک

کارشناس علوم اجتماعی، معلم رسمی آموزش و پرورش

اویس زمانی

کارشناس علوم تربیتی، معلم رسمی آموزش و پرورش