تبارزایی و تکامل صفات ریخت شناسی بخشه های آکانتوفاسه و اگاکانتا از سرده گون (تیره باقلائیان) بر اساس توالی های هسته ای و کلروپلاستی در ایران
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 48
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NBR-7-2_011
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402
چکیده مقاله:
روابط تبارزایشی و تکامل صفات ریخت شناسی بخشه های Acanthophace و Aegacantha از سرده Astragalus با استفاده از ترکیب داده های ITS و rpl۳۲-trnLUAG و انتخاب گونه Astragalus stocksii به عنوان برون گروه بررسی شدند. از دستاوردهای تبارزایشی این مطالعه تک نیا نبودن بخشه Acanthophace در مفهوم کنونی به دلیل جدایی گونه A. ovigerus و ناسازگاری موقعیت این گونه در داده های هسته ای با کلروپلاستی است. بخشه Aegacantha نیز به دلیل موقعیت گونه A. montis-parrowii در فاصله دور از سایر اعضای بخشه و قرارگیری در کنار سایر گون های خاردار، در مفهوم کنونی تک نیا نیست. بازسازی ۳۲ صفت بر روی درخت تبارزایشی ترکیبی بیزین نشان داد که برخی از صفات برای تعیین حدود آرایه شناختی بخشه های Acanthophace و Aegacantha مفید است. تکامل صفاتی مانند وجود فشردگی در پهنک درفش، شکل نیام و داشتن نیام تک حجره به اندازه کافی برای جداسازی گونه A. ovigerus از سایر گونه های خویشاوند خود ارزشمند است. تکامل صفات منطبق با موقعیت تبارزایشی دور گونه A. montis-parrowii از سایر گونه های خویشاوند خود عبارتند از: تعداد گل در گل آذین، وجود دم گل آذین، گلبرگ های کرک دار، شکل ویولونی و وجود فشردگی در پهنک درفش، تمایز ناخنک در قاعده درفش، وجود ناخنک درفش و اختلاف اندازه طول ناو و بال.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Zohreh Khalili
Department of Plant Biology, Faculty of Biological Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
Shahrokh Kazempour-Osaloo
Department of Plant Biology, Faculty of Biological Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran; Center of Excellence in Phylogeny of Living Organisms, University of Tehran, Tehran, Iran
Ali Asghar Maassoumi
Department of Botany, Research Institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran; ۳
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :