اثر حفاظتی نانوذرات اکسید روی بر کبد و روند اختلالات القاءشده از طریق داروی پاکلی تاکسل در موش ماده نژاد ویستار
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 75
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NBR-3-3_005
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402
چکیده مقاله:
پاکلیتاکسل داروی شیمیدرمانی است که باعث مهار رشد سلول ها می شود. در بررسی های انجام شده، بیماران با عملکرد نرمال کبدی با مصرف پاکلی تاکسل افزایش بیلیروبین، ALT و AST را تجربه کرده اند. هدف این مطالعه بررسی اثر تزریق درون صفاقی دوزهای mg/kg ۵ و ۱۰ نانوذره اکسید روی بر کبد موش های تیمار شده با پاکلی تاکسل بود. ۳۵ موش ماده بالغ نژاد ویستار به ۷ گروه شامل کنترل، شم ( تزریق سالین)،گروه تجربی ۱ و ۲ ( تزریق نانواکسید روی)، گروه تجربی ۳ ( تزریق پاکلیتاکسل)، گروه تجربی ۴ و ۵ ( تزریق نانو اکسید روی همراه با پاکلیتاکسل) تقسیم شدند. عملکرد کبد ۲۸ روز پساز پایان تزریق بررسی شد. درگروه تجربی۳ مورفولوژی کبد بزرگ و متورم بود. اکثر سلول های کبدی هسته های متراکم و شکل سلولی تغییریافته داشتند که حاکی از وقوع مرگ سلولی بود. آزمایش خون افزایش قابلملاحظه در سطح ALT،AST و بیلیروبین و کاهش معنادار در سطح ALP را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. در گروه تجربی ۴ و ۵ تغییرات شکل سلولی، افزایش در مرگ سلولی و شاخصه های کبدی به طور مشخصی در مقایسه با گروه تجربی ۳ کاهش یافت، به طوری که تفاوت معناداری با گروه کنترل وجود نداشت. تفاوتی بین گروه های تجربی ۱ و ۲ در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد. براساس یافته ها، میتوان نتیجه گرفت که نانوذرات اکسید روی اثر جانبی پاکلی تاکسل بر کبد را کاهش میدهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Homa Mohseni Kouchesfahani
دانشگاه خوارزمی
Atousa Ostadbagher Kashi
دانشگاه خوارزمی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :