سنجش و ارزیابی ریسک اکولوژیکی فلزات سنگین (سرب، کادمیوم، مس و روی) در رسوبات مناطق ساحلی استان بوشهر
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 55
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEHE-5-4_005
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: خلیج فارس یکی از مهمترین اکوسیستم های آبی جهان است که در چند دهه اخیر در معرض آلاینده های محیطزیستی مختلف همچون فلزات سنگین ناشی از فعالیتهای انسانی و طبیعی قرار گرفته است. بنابراین هدف مطالعه حاضر تعیین غلظت و ارزیابی ریسک اکولوژیکی فلزات سرب، کادمیوم، مس، روی در رسوبات ساحلی استان بوشهر در خلیج فارس است.
مواد و روش ها: جهت سنجش غلظت فلزات ۵۴ ایستگاه در طول خط ساحلی استان بوشهر انتخاب و در هر ایستگاه ۳ نمونه برداشت شد. پس از آماده سازی و هضم اسیدی نمونه ها، غلظت فلزات مذکور با استفاده از دستگاه پولاروگراف تعیین گردید.
یافته ها : میانگین غلظت کلی فلزات سنگین کادمیوم، سرب، مس و روی در رسوبات به ترتیب به میزان (۸۹/۰± ۴۱/۲، ۰۱/۲۰±۵۳ /۱۱، ۷۶/۲± ۹۹/۳۴، ۶۲/۲±۴/۵۲ میکروگرم بر کیلوگرم، بدست آمد. همچنین نتایج مقایسه غلظت فلزات سنگین در سواحل استان بوشهر (جم، دیر، بوشهر، دشتی، گناوه و دیلم) با استفاده از آزمون ANOVA نشان داد، بین غلظت فلزات رسوبات سواحل مختلف اختلاف معنیداری وجود دارد. یافتهها نشان داد بار آلودگی و خطر اکولوژیکی فلزات سنگین منطقه در طبقه خطر پایین و تاحدودی متوسط قرار دارد. همچنین خطر محیط زیستی فلزات به صورت (روی > سرب > مس > کادمیوم) ارزیابی گردید.
نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده وضعیت آلودگی و خطر اکولوژیکی فلزات در منطقه برای فلزات (روی، سرب و مس) در حد پایین اما برای فلز کادمیوم در حد متوسط ارزیابی میگردد.
کلیدواژه ها:
Heavy Metals ، Ecological Risk Assessment ، Sediments ، Coastal zones of Bushehr province ، Sediment Quality Index ، فلزات سنگین ، ارزیابی ریسک اکولوژیکی ، رسوبات ، زون های ساحلی استان بوشهر ، استاندارد کیفیت
نویسندگان
آرش حق شناس
, Institute of Shrimp, Bushehr, Iran
مسعود حاتمی منش
PhD student of Environment. Department of Environment, Faculty of Natural Resources, Malayer University
مهربان صادقی
Associate professor, Department of Environmental Health Engineering, Shahrekord University of Medical Sciences. Shahrekord, Iran
محسن میرزایی
. PhD student of Environment, Institute of Grapes and Raisins, Malayer University
بهزاد محمدی بردکشکی
MSc of Civil Planning, Shiraz Municipality, Shiraz, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :