بررسی میزان آلودگی کفش های اتاق عمل بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی البرز در سال ۹۳-۹۴

زمینه­و هدف: فاکتورهایی نظیرحجم بالای کار، تعددپرسنل، ترددزیاد و شرایط بیماران مراجعه کننده به اتاق عمل باعث شده است تا این واحد بیمارستانی جزء مناطق با ریسک بالا از لحاظ عفونت محسوب شود. لذا به منظور پیشگیری از بروز و انتقال عفونت، باید اقدامات پیشگیرانه­ای از جمله پاکسازی و نظافت مرتب کف اتاق عمل، پوشیدن کفش­های تمیز و ضدعفونی شده و یا روکفشی صورت پذیرد. این پژوهش با هدف بررسی میزان آلودگی کفش­های اتاق عمل بیمارستان­های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام شد. موادو روش­ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر برروی۱۵۰ مورد کفش پرسنل اتاق عمل در بیمارستان های آموزشی البرز انجام شد که از آنها نمونه برداری شد و تحت کشت قرار گرفت. سپس نمونه ها توسط کارشناس آزمایشگاه تفسیر شد. آنالیز داده­ها با استفاده از آزمون کای دو و فیشر دقیق  و با استفاده از نرم افزار ۱۹ spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از۱۵۰ نمونه گرفته شده ۱۱% آن­ها بدون آلودگی و ۸۹% آن ها دارای آلودگی بود. در بین کفش هایی که قبل از واشینگ از آن­ها نمونه­گیری شد ۵/۹۶% آن­ها آلوده بودند و در بین کفش­هایی که بعد از واشینگ از آن­ها نمونه­گیری شد ۷/۶۱% آن­ها آلودگی داشتند. نتیجه­گیری: با توجه به میزان آلودگی زیادکفش ها، به نظر می رسد که نحوه شست و شو و یا نوع محلول شوینده به کار رفته فاقد توان گند زدایی قابل توجه است و باید مورد تجدید نظر و اصلاح قرار گیرد.