خاستگاه روایی قصه های پریان و مبانی سیاسی ایدئولوژیک فرهنگ های هندواروپایی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 141

فایل این مقاله در 46 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_LCQFN-16-62_006

تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402

چکیده مقاله:

«قصه های پریان» از گونه های معروف روایی و ادبی جهان محسوب می شوند. گستردگی جهانی این قصه ها چنان است که رسیدن به قطعیتی متقن و جامع درباره خاستگاه قصه های پریان را با چالش ها و دشواری های بسیاری همراه کرده است، چنان که دیدگاه های مطرح در این زمینه نیز با چالش ها و خلل های متعددی روبه رو هستند. رواج گسترده این قصه ها در فرهنگ های هندواروپایی، و وجود الگوها، عناصر و کارکردهای روایی مشابه در این قصه ها نیز مسائل دیگری است که ضرورت پژوهش برای تبیین خاستگاه های تاریخی و روایی قصه های پریان را نشان می دهد. در این مقاله به منظور واکاوی خاستگاه های روایی و تاریخی شکل گیری قصه های پریان؛ مسئله رواج و انتشار باستانی این قصه ها در فرهنگ های هندواروپایی؛ کارکردهای آیینی و معرفتی این قصه ها در این فرهنگ ها، و ارتباط آن با بنیان های فرهنگی و آیینی اقوام هندواروپایی، با تکیه بر شواهد روایی، آیینی و اسطوره شناختی، به بررسی و تحلیل خاستگاه های شکل گیری قصه های پریان می پردازیم. نتایج پژوهش نشان می دهد که خاستگاه اولیه شکل گیری قصه های پریان به «هزاره دوم پیش از میلاد»؛ یعنی به دوره مواجهه اقوام هندواروپایی در ایران، آسیای صغیر و اروپا با فرهنگ ها و آیین های بومی سرزمین های مقصد مهاجرتشان بازمی گردد، چنان که نظام روایی و معرفت شناختی مشترکی در این قصه ها دیده می شود که کارکردی آموزشی تربیتی با رویکرد سیاسی ایدئولوژیک برای مخاطبانشان داشته اند و در ارتباط با نوع مخاطب خردسال یا بزرگ سال نیز شکل و کارکرد روایی و فرهنگی خاص خود را داشته اند و استمرار بلندمدت و باستانی این قصه ها نیز منشا شکل گیری روایت هایی چون برون همسری بوده است.

نویسندگان

فردین حسین پناهی

Member of the Dept. of Persian Language and Literature, University of Kurdistan

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abdoli Fard, F. (۲۰۱۷). Ghowmhā-ye Irāni Pish az Āryā'yān va ...
  • Adli, M. R. (۲۰۱۴). “Sarcheshmehā-ye Farhang-e Hendi: Negāhi be Tamaddon-e ...
  • Afsāne-ye Gilgamesh: Kohantarin Hamāse-ye Bashari (۱۹۹۹). Translation of cuneiform tablets: ...
  • Afshari, M. (۲۰۰۸). Tāzeh be Tāzeh; Now be Now. Tehran: ...
  • Anthony, D. W. (۲۰۱۵). Indo-Europeans: Naghsh-e Asb va Charkh dar ...
  • Bahar, M. (۲۰۰۸). Pazhuheshi dar Asātir-e Iran. Editor: Katayun Mazdapur. ...
  • Barfar, M. (۲۰۱۰). Āyene-ye Jāduyi-ye Khyāl: Pazhuheshi dar Qesehā-ye Paryān-e ...
  • Bivar, A.D.H. (۱۹۸۵). “A Persian Fairyland”. ACTA IRANICA: Encyclopédie Permanent ...
  • Bondahesh (۲۰۱۱). Faranbagh Dādegi. Reported by Mehrdad Bahar. Tehran: Tus. ...
  • Bord, J. (۲۰۱۲). Donyā-ye Asrār Āmiz-e Jenn va Pari. Translated ...
  • Bottigheimer, R. B. (۲۰۰۹). Fairy Tales: A New History. New ...
  • Burrow, Th. (۱۹۵۵). The Sanskrit Language, London: Faber and Faber ...
  • Byrne, L. (۲۰۰۷). Osturehā-ye Yunāni (az Majmu'e-ye: Jahān-e Osturehā/Volume ۱). ...
  • Dinkard: the fifth book (۲۰۰۸). Translation and annotations: Zhāleh Āmoozgār ...
  • Dinkard: the seventh book (۲۰۰۹). Editors: Āzar Faranbagh Pir Farrokhzād ...
  • Eliade, M. (۱۹۸۹). Āyinhā va Nemādhā-ye Āshenāsāzi: Rāzhā-ye Zādan va ...
  • Eliade, M. (۱۹۹۹). Osture-ye Bāzgasht-e Jāvdāneh. Translated by Bahman Sarkārāti. ...
  • Eliade, M. (۲۰۰۳). Ostureh, Ro'yā, Rāz. Translated by Ro'yā Monajem. ...
  • Fanian, Khosrow (۱۹۷۲). "Parastesh-e Elāhe-Mādar dar Irān". Barrasihā-ye Tārikhi. No. ...
  • Farrokhi Sistani, Ali bin Julogh (۲۰۰۱). Divān. Corrected by Mohammad ...
  • Ferdowsi, A. (۲۰۰۷). Shāhnāmeh. Corrected by Jalal Khaleghi Motlagh. Tehran: ...
  • Franz, M.-L. von (۲۰۱۷). Ta'bir-e Ghesehā-ye Paryān va Ānimā va ...
  • Fraser, J. G. (۲۰۰۷). Shākhe-ye Zarrin (Pazhuheshi dar Jādu va ...
  • Girshman, R. (۱۹۹۳). Iran az Āqāz tā Eslām. Translated by ...
  • Gozide-ye Sorudehā-ye Rigvedā: Ghadimitarin Sanad-e Zende-ye Mazhab va Jāme'e-ye Hendu ...
  • Graça da Silva, S., & Tehrani, J. (۲۰۱۶). “Comparative phylogenetic ...
  • Grimm, J. L. C., and Grimm, W. C. (۲۰۰۴). Ghesehā ...
  • Hafez, Sh. M. (۱۹۸۸). Divan. Corrected by Mohammad Qazvini and ...
  • Hamāse-ye Beowulf va Digar Ash'ār-e Engilisi-ye Bāstān (۲۰۱۵). Translated into ...
  • Hazrat Qolof, M. Q. (۲۰۰۸). Āryāyihā va Tamaddon-e Āryāyi. Tehran: ...
  • Hern, P., and Hobshman, H. (۱۹۷۷). Asās-e Eshteghāgh-e Fārsi. Translation ...
  • Homer (۱۹۹۱). Odyseh. Translated by Sa'id Nafisi. Tehran: Elmi va ...
  • Hosseinpanahi, F. (۲۰۲۱). “Barsākht-e Revāyi-ye Tārikh-e Bayhaghi va Talāghi-ye Ān ...
  • Hosseinpanahi, F. (۲۰۲۱). “Dāstānhā-ye Episodic dar Ravāyathā-ye Hamāsi-ye Irāni va ...
  • Khaleghi-mutlaq, J. (۱۹۹۳). Gol-e Ranjhā-ye Kohan (Bargozide-ye Maghālāt Darbāre-ye Shāhnāme-ye ...
  • Khaqani, A. (۱۹۹۶). Divān. Edited by Mirjalaluddin Kazazi. Tehran: Markaz. ...
  • Krishnamurti, B. (۲۰۰۳). The Dravidian Languages, Cambridge: Cambridge University Press ...
  • Lahiji, Sh., & Mehrangizkar (۲۰۱۳). Shenākht-e Hoviat-e Zan-e Irāni dar ...
  • Lake, G. (۲۰۱۰). Farhang-e Asātir-e Shargh-e Bāstān. Translated by Roghayyeh ...
  • Loeffler Delasho, M. (۲۰۰۷). Zabān-e Ramzi-ye Ghesehā-ye Parivār. Translated by ...
  • Majmu'e qavānin-e Zartosht ya Vandidād-e Avestā (۲۰۰۵). Translated by James ...
  • Malandra, W. W. (۲۰۱۳). Moghaddame'i bar Din-e Irān-e Bāstān. Translated ...
  • Malekzadeh, M. (۲۰۰۲). "Sarzamin-e Paryān dar Khāk-e Mādestān". Nāme-ye Farhangestān. ...
  • Ma'louf, L. (n.d.). Al-Munjad fi Al-Loghat wa Al-Adab wa Al-Ulum. ...
  • Mazdapur, K. (۲۰۱۲). "Afsāne-ye Pari dar Hezār va Yek Shab". ...
  • McCall, H. (۲۰۰۹). Osturehā-ye Bain-ol-Nahrayni (Az Majmu'e-ye: Jahān-e Osturehā/Volume II). ...
  • MihanDoost, M. (۲۰۰۲). Osnehā-ye Pahlavāni-Taghazoli. Tehran: Markaz. [in Persian ...
  • Mohammadian Moghaier, Zohre (۲۰۰۵). "Paimān-e Pari va Āpsārā bā Ādami". ...
  • Monaghan, P. (۲۰۰۳). Celtic Mythology and Folklore, New York: Facts ...
  • Oshidari, J. (۲۰۱۰). Dāneshnāme-ye Mazdayasna: Vāzhe Nāme-ye Towzihi-ye Āyin-e Zartosht. ...
  • Rudaki, A. A. (۲۰۱۲). Divān. Corrected by Jafar Sha'ār. Tehran: ...
  • Sa'di, Mosleh bin Abdullah (۲۰۰۷). Kollyāt-e Sa'di. Corrected by Mohammad ...
  • Sarkarati, B. (۱۹۹۹). Sāyehā-ye Shekārshodeh: Gozide-ye Maghālāt-e Fārsi. Tehran: Ghatreh. ...
  • Shendge, M. J. (۱۹۷۷). The Civilized Demons: The Harappans in ...
  • Shong Meador, B. De (۲۰۰۱). Inanna Lady of Largest Heart: ...
  • West, M. L. (۲۰۰۷). Indo-European Poetry and Myth, Oxford: Oxford ...
  • Yashthā (۱۹۹۸). Translated and interpreted by Ibrahim Purdawood. Tehran: Asātir. ...
  • افسانه گیلگمش: کهن ترین حماسه بشری (۱۳۷۸). ترجمه لوحه های ...
  • افشاری، مهران (۱۳۸۷). تازه به تازه؛ نو به نو. تهران: ...
  • الیاده، میرچا (۱۳۶۸). آیین ها و نمادهای آشناسازی؛ رازهای زادن ...
  • الیاده، میرچا (۱۳۷۸). اسطوره بازگشت جاودانه. ترجمه بهمن سرکاراتی. تهران: ...
  • الیاده، میرچا (۱۳۸۲). اسطوره، رویا، راز. ترجمه رویا منجم. تهران: ...
  • اوشیدری، جهانگیر (۱۳۸۹). دانشنامه مزدیسنا: واژه نامه توضیحی آیین زرتشت. ...
  • برفر، محمد (۱۳۸۹). آینه جادویی خیال: پژوهشی در قصه های ...
  • برن، لوسیلا (۱۳۸۷). اسطوره های یونانی(از مجموعه: جهان اسطوره ها/جلد ...
  • بندهش (۱۳۹۰). فرنبغ دادگی. گزارش مهرداد بهار. تهران: توس ...
  • بهار، مهرداد (۱۳۸۷). پژوهشی در اساطیر ایران. ویراستار: کتایون مزداپور. ...
  • بورد، ژانت (۱۳۸۲). دنیای اسرارآمیز جن و پری. ترجمه نفیسه ...
  • حافظ، شمس الدین محمد (۱۳۶۷). دیوان. تصحیح محمد قزوینی و ...
  • برساخت روایی تاریخ بیهقی و تلاقی آن با اندیشه ایرانی [مقاله ژورنالی]
  • حسین پناهی، فردین (۱۴۰۰). «داستان های اپیزودیک در روایت های ...
  • حضرت قل اف، محمد قل (۱۳۸۷). آریایی ها و تمدن ...
  • حماسه بیوولف و دیگر اشعار انگلیسی باستان (۱۳۹۵). ترجمه به ...
  • خاقانی، افضل الدین (۱۳۷۵). دیوان. ویراسته میرجلال الدین کزازی. تهران: ...
  • خالقی مطلق، جلال (۱۳۷۲). گل رنج های کهن(برگزیده مقالات درباره ...
  • دینکرد: کتاب پنجم (۱۳۸۸). ترجمه و تعلیقات: ژاله آموزگار و ...
  • دینکرد: کتاب هفتم (۱۳۸۹). تدوینگران: آذرفرنبغ پیرفرخزاد و آذرباد پسر ...
  • رودکی، ابوعبدالله (۱۳۹۲). دیوان. تصحیح جعفر شعار. تهران: قطره ...
  • سرکاراتی، بهمن (۱۳۷۸). سایه های شکار شده:گزیده مقالات فارسی. تهران: ...
  • سعدی، مصلح بن عبدالله (۱۳۸۶). کلیات سعدی. تصحیح محمدعلی فروغی. ...
  • عبدلی فرد، فریدون (۱۳۹۷). قوم های ایرانی پیش از آریائیان ...
  • عدلی، محمدرضا (۱۳۹۴). «سرچشمه های فرهنگ هندی: نگاهی به تمدن ...
  • فانیان، خسرو (۱۳۵۱). «پرستش الهه مادر در ایران». بررسی های ...
  • فرانتس، ماری لوئیز فون (۱۳۹۶). تعبیر قصه های پریان و ...
  • فرخی سیستانی، علی بن جولوغ (۱۳۸۰). دیوان. تصحیح محمد دبیرسیاقی. ...
  • فردوسی، ابوالقاسم (۱۳۸۶). شاهنامه. تصحیح جلال خالقی مطلق. تهران: مرکز ...
  • فریزر، جیمزجرج (۱۳۸۶). شاخه زرین (پژوهشی در جادو و دین). ...
  • گریم، یاکوب لودویگ کارل و ویلهلم کارل گریم (۱۳۸۳). قصه ...
  • گزیده سرودهای ریگ ودا: قدیمی ترین سند زنده مذهب و ...
  • گیرشمن، رومن (۱۳۷۲). ایران از آغاز تا اسلام. ترجمه محمد ...
  • لاهیجی، شهلا و کار، مهرانگیز (۱۳۹۲). شناخت هویت زن ایرانی ...
  • لوفلردلاشو، مارگریت (۱۳۸۶). زبان رمزی قصه های پریوار. ترجمه جلال ...
  • لیک، گوندولین (۱۳۸۹). فرهنگ اساطیر شرق باستان. ترجمه رقیه بهزادی. ...
  • مالاندرا، ویلیام و. (۱۳۹۳). مقدمه ای بر دین ایران باستان. ...
  • مجموعه قوانین زردشت یا وندیداد اوستا (۱۳۸۴). ترجمه جیمز دارمستتر. ...
  • محمدیان مغایر، زهره (۱۳۸۴). «پیمان پری و آپسارا با آدمی». ...
  • مزداپور، کتایون (۱۳۹۲). «افسانه پری در هزارویک شب». شناخت هویت ...
  • معلوف، لویس (بی تا). المنجد فی اللغه و الادب و ...
  • مک کال، هنریتا (۱۳۸۹). اسطوره های بین النهرینی (از مجموعه: ...
  • ملکزاده، مهرداد (۱۳۸۱). «سرزمین پریان در خاک مادستان». نامه فرهنگستان. ...
  • میهن دوست، محسن (۱۳۸۱). اوسنه های پهلوانی تغزلی. تهران: نشر ...
  • هرن، پاول و هاینریش هوبشمان (۱۳۵۶). اساس اشتقاق فارسی. ترجمه ...
  • هومر (۱۳۷۰). ادیسه. ترجمه سعید نفیسی. تهران: علمی وفرهنگی ...
  • یشت ها (۱۳۷۷). ترجمه و تفسیر ابراهیم پورداود. تهران: اساطیر ...
  • نمایش کامل مراجع