بررسی اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مشکلات تغذیه و خواب کودکان پیش دبستانی و احساس خودکارآمدی والدگری در مادران آنها در شهرستان یزد

این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مشکلات تغذیه و خواب کودکان پیش دبستانی و احساس خودکارآمدی والدگری در مادران آنها با استفاده از روش نیمه آزمایشی و از طریق پیش آزمون-پس آزمون، انجام شد. جامعه آماری این مطالعه را کلیه مادران دارای کودک پیش دبستانی رده سنی ۴ تا ۶ سال مبتلا به مشکلات خواب و تغذیه شهر یزد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل داده است. بدین منظور تعداد ۳۰ نفر از به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جهت اجرا، ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد، سپس گروه آزمایش طی ۸ جلسه بصورت هفته ای یک جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند و در این مدت گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. پس از پایان آموزش از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه عادات خواب کودک (CSHQ) اوونز، اسپریتو و همکاران (۲۰۰۰)، پرسشنامه رفتار غذا خوردن کودک (CEBQ) وردل و همکاران (۲۰۰۱) و پرسشنامه خودکارآمدی والدینی (PSAM) دومکا و همکاران (۱۹۹۶) بود. داده های مطالعه با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره و با بهره گیری از نرم افزار SPSS۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به کاهش مشکلات خواب و تغذیه کودکان پیش دبستانی و هچنین افزایش احساس خودکارآمدی والدگری مادران آنها شده است.