نقش اعتیاد به فضای مجازی در نگرش نوجوانان به والدین

امروزه فضای مجازی به پدیدهای مهم و پرطرفدار در میان تمام سنین تبدیل شده، کودکان و نوجوانان آسیب پذیرترین قشر در این فضا هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش اعتیاد به فضای مجازی در رابطه با نگرش نوجوانان نسبت به والدین در دانش آموزان دختر و پسر متوسطه دوم مدارس دولتی منطقه ۱۲ تهران بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و نمونه شامل ۳۶۱ دانش آموز دختر و پسر دبیرستانی است که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه اعتیاد به شبکه های اجتماعی خواجه احمدی و همکاران و پرسشنامه نگرش فرزند به والدین هودسون بود. فرضیه های پژوهش با استفاده از آزمونهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد بین اعتیاد به فضای مجازی و مولفه های نگرش فرزند به پدر و مادر، همبستگی مثبت بوده (۰۱/۰ (p= که نشان داد رابطه مستقیم بین اعتیاد به فضای مجازی و نگرش فرزند به پدر و مادر برقرار است ، دانش آموزانی که اعتیاد بیشتری به فضای مجازی داشتند دارای مشکلات بیشتری در رابطه با والدین خود بودند . اضافه می شود با توجه به عدم معناداری آمارههای بدست آمده نتیجه گرفته شد بین میزان اعتیاد به فضای مجازی دانش آموزان دختر و پسر تفاوتی وجود نداشت و نتایج تنها برای مولفه مدیریت زمان معنی دار است .