بررسی رابطه بین الگوی ارتباطی خانواده با تحصیل گریزی ، نقش واسطه ای خودکارآمدی وحمایت تحصیلی در دانش آموزان

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین الگوی ارتباطی خانواده با تحصیل گریزی، نقش واسطهای خودکارآمدی وحمایت تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان خرامه انجام شد. روش پژوهش، توصیفی و از نوعهمبستگی بود. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان دبیرستانی مقطع متوسطه اول شهر خرامه که از بین آنها ۲۰۰ نفربه روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، پرسشنامههای الگوهای ارتباطی خانواده، تحصیل گریزی،خودکارآمدی تحصیلی و حمایت تحصیلی جهت جمع آوری اطلاعات توسط شرکت کنندگان تکمیل شدند. همچنیندر این پژوهش از روشهای آماری همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج یافتهها نشان داد که الگویارتباطی خانواده بر حمایت تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دارای اثرمستقیم و مثبت و بر تحصیل گریزی دارایاثرمستقیم و منفی است. حمایت تحصیلی بر خودکارآمدی تحصیلی دارای اثرمستقیم و مثبت است. اما خودکارآمدیتحصیلی بر تحصیل گریزی دارای اثرمستقیم و منفی است، همچنین الگوی ارتباطی خانواده از طریق خودکارآمدیتحصیلی بر تحصیل گریزی دارای اثر غیرمستقیم و معنی داری است و از طریق حمایت تحصیلی بر خودکارآمدیتحصیلی دارای اثر غیرمستقیم و معنی داری است. حمایت تحصیلی نیز از طریق خودکارآمدی تحصیلی بر تحصیلگریزی دارای اثر غیرمستقیم و معنی داری است.