رسوب شناسی حوضه آبخیز رودخانه کرج (حوضه کسیل - نسا) با نگرش ویژه بر فرسایش پذیری سازندها

مقاله حاضر در بر دارنده روش مطالعه رسوب شناسی و بررسی حساسیت سازندها به فرسایش در حوضه کسیل – نسا است که یکی از حوضه های آبخیز رودخانه کرج می باشد. حوزه کسیل – نسا شامل: زیر حوضه های کسیل، اشترک و نسا میباشد. این حوضه در زون البرز مرکزی (نبوی، م.ح، 1355) واقع شده است. در این مطالعه از ابتدا از سر شاخه های هر آبراهه نمونه برداری شد و پس از انجام دانه بندی (ادن – دنت وورث ، 1922 و کرومباین ، 1934) و رسم نمودارهای مربوطه و محاسبه پارامترهای آماری مانند میانگین (Mz) ، انحراف معیار ترسیمی جامع (جورشدگی) (؟؟) (فولک ، 1957) و کج شدگی ترسیمی (SKG) (فولک، 1374) و کشیدگی(Kurtosis) (KG) (فولک، 1954 و 1974) ، مشخص شد که مقدار میانگین برای زیر حوضه های اشترک و نسا مثبت است ولی همین عامل در زیر حوضه کسیل منفی می باشد. مقدار جور شدگی برای همه زیر حوضه های اشترک نسا مثبت است. ولی همین عاملی در زیر حوضه کسییل منفی می باشد. مقدار جور شدگی برای همه زیر حوضه ها بد تا خیلی بد، مقدار کشیدگی متوسط تا پهن و مقدار کج شدگی در مورد زیر حوضه کسیل خیلی ریز، زیر حوضه اشترک ریز و در مورد زیر حوضه نسا تقریبا متقارن بدست آمد. علاوه بر این، با مطالعات کانی شناسی و سنگ شناسی، پتانسیل رسوبزایی سازندها در هر زیر حوضه (syc) محاسبه شد و مشخص گردید که سازندهای جیرود (بخش 2) ، کرج، سلطانیه و میلا دارای رسوبدهی اندک و سازندهای باروت، رونه، لالون، زاگون، شمشک و میلا – جیرود تفکیک نشده دارای رسوبدهی متوسط می باشند.