بررسی رابطه ابعاد هویت و خودکنترلی با رفتارهای پرخطر نوجوانان پسر مقطع دبیرستان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه ابعاد هویت و خودکنترلی با رفتارهای پرخطر نوجوانان پسر مقطع دبیرستان انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان ۱۶ ساله دبیرستان ملک شهر نجف اباد در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ بودند که تعداد ۱۰۰ دانش آموزبه عنوان نمونه آماری به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ابعاد هویت راجیک اسمیت و تروپ، پرسشنامه خودکنترلی توسط تانجی و همکاران و پرسشنامه پرخاشگری آیزنگ و گلین ویلسون برای جمع آوری داده ها استفاده شد.به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از روش های آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار spss۲۰ و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد.بر طبق نتایج حاصل از پژوهش بین هویت شخصی، هویت ارتباطی و خودکنترلی با رفتار پرخطری پسران نوجوان رابطه منفی معنی داری وجود دارد، اما بین سایر مولفه های پژوهش (هویت اجتماعی و هویت جمعی) با رفتار پرخطر پسران نوجوان رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین هویت شخصی(۰۵/۰ p<، ۲۸/۰(β : - و خودکنترلی (۰۵/۰ p<، ۳۳/۰( β : - پیشبینی کننده های رفتار پرخطر پسران نوجوان بوده اند.