بررسی تاثیر درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد با مولفه های سایکودرام بر اضطراب اجتماعی پرستاران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 88

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CNTCONF06_017

تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی است که اثرات منفی شدیدی بر سلامت روانی، فردی و اجتماعی بیماران دارد. کاهش مسئولیت، غیبت و کیفیت پایین زندگی می تواند از پیامدهای این اختلال باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش - تعهد (ACT) و سایکودرام بر اضطراب اجتماعی پرستاران انجام شد.روش کار: این پژوهش کارآزمایی تصادفی در سال ۱۳۹۶ در دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه با طرح پیش آزمون- پس آزمون انجام شد. گروه مداخله ترکیبی از سایکودرام و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در ۱۲ جلسه درمانی ۹۰ دقیقه ای (هر هفته ۲ جلسه) دریافت کردند. گروه کنترل تحت درمان سایکودرام، درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد و بدون درمان قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آنالیز واریانس و کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: میانگین و انحراف معیار نمره اضطراب اجتماعی در گروه درمان بر اساس سایکودرام قبل از دوره مطالعه ۷۵/۳۷±۶۴/۱۳ و پس از آن ۶/۷۱±۴۹/۰۸ بود. در حالی که در گروه مبتنی بر پذیرش و تعهد قبل و بعد از مطالعه به ترتیب ۱۲/۲۱±۵۹/۶۵ و ۸/۰۵±۴۲/۶۶ و در گروه ارائه شده با ترکیبی از هر دو روش درمانی قبل از دوره مطالعه ۱۳/۴۹±۶۲/۷۵ و پس از آن ۷/۱۹±۳۵/۷۵ بود. فقدان تفاوت معنی دار (۰/۸۶ = P) در میانگین نمره اضطراب در گروه کنترل قابل تشخیص است. اما نمره اضطراب اجتماعی گروه با ترکیبی از هر دو روش درمانی به طور معنی داری (۰/۰۰۱>P) نسبت به سایر گروه های کنترل مورد مطالعه کاهش یافت.بحث و نتیجه گیری: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که ترکیبی از درمان های مبتنی بر پذیرش و تعهد و سایکودرام به طور معناداری اضطراب اجتماعی پرستاران را کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

پرستار ، اختلال اضطراب اجتماعی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، سایکو درام

نویسندگان

ملیحه کابوسی

دانشجوی دکتری پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران

سیدعلی رضوی نسب

گروه علوم بالینی، دانشگاه علوم پزشکی سیرجان، سیرجان، ایران

ریحانه ایوان بقا

گروه مامایی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی خلخال، خلخال، ایران

بهزاد خدری

گروه مددکاری اجتماعی، دانشکده مطالعات اجتماعی، دانشگاه علمی کاربردی هانز، گرونینگن، هلند

زهرا خزرلو

گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران

زهرا زمانی

مرکز تحقیقات پرستاری و مراقبت های مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران