بررسی نقش آموزش ارتقای سلامت بر کیفیت زندگی دانش آموزان مقطع ابتدایی استان آذربایجان غربی(شهرستان شوط)

مقدمه و هدف: در جامعه امروزی ارتقای شیوه کیفیت زندگی و ترویج و بهبود سلامت یک نیاز اساسی برای جامعه بشری مخصوصا دانش آموزان میباشد. آنچه که باعث توجه به بحث سلامت و ارتقای کیفیت زندگی در دانش آموزان میشور عواملی همچون: افزایش بیماریهای مزمن عوارض و ناتوانیهای ناشی از عادات رفتاری نادرست و غیر بهداشتی است. این مطالعه با هدف بررسی نقش آموزش ارتقای سلامت بر کیفیت زندگی دانش آموزان مقطع ابتدایی استان آذربایجان غربی(شهرستان شوط)انجام شده است.روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است و جامعه آماری آن دانش آموزان دبستان مقطع ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بودند که از بین آنها ۴۰۰ نفر به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مساوی تجربی و شاهد قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ۵۲ آیتمی شیوه زندگی ارتقادهنده سلامت واکر و پندر شامل ۶ بعد از شیوه زندگی بود که توسط هر دو گروه تکمیل گردید سپس به گروه تجربی آموزشهایی در رابطه با ابعاد کیفیت زندگی در سه جلسه به همراه دفترچه آموزشی داده شد و ۳ ماه بعد مجددا پرسشنامه توسط هر دوگروه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری تی مستقل و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: میانگین نمرات ابعاد شیوه زندگی گروه تجربی بعد از آموزش در ابعاد تغذیه (۴/۵۴/۲۴) رشد معنوی (۵۴/۲۴)، مسوولیت در قبال سلامتی (۸/۴/۵/۲۰) ارتباط بین فردی (۶/۲۳/۲۶)، اداره استرس (۱۴/۲۲) و فعالیت فیزیکی (۸۵/۲۲) نسبت به گروه شاهد به ترتیب با مقادیر (۲/۴/۳/۲۴) و (۸/۳/۳/۲۴) و (۲/۵/۲۰۱۷)، (۹/۳/۲/۲۶)، (۲۱۵)، (۴/۵/۷/۲۱) تفاوت آماری معناداری نداشت. میانگین فعالیت فیزیکی دختران بعد از آموزش (۹/۴/۲/۲۴) نسبت به پسران (۱/۵/۵/۲۱) افزایش یافته بود (۰۰۰=P).بحث و نتیجه گیری: به نظر میرسد برای تغییر در شیوه زندگی ،نوجوانان داشتن آگاهی کافی نیست و باید تدابیر دیگری برای تغییر رفتار اندیشید. تغییر در شیوه زندگی نیاز به فرصتهای بیشتر ایجاد انگیزه و امکانات لازم در جامعه دارد.