شیوع و شدت انگل های خونی کوکسیدیایی در سه گونه از مارمولک های استان مرکزی، ایران

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 79

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_NBR-8-1_005

تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1402

چکیده مقاله:

انگل های کوکسیدیایی (Apicomplexa: Coccidia) تقریبا از تمام گروه های مهره داران گزارش شده است. این انگل ها ممکن است باعث اثرات اکولوژیکی و پاتولوژیکی شدیدی بر روی میزبان شوند. انگل های خونی جنس های شلاکیا و لانکستره­لا، چرخه کامل زندگی خود را در میزبان خزنده طی می کنند و سپس یک مرحله خاموش را در بافت میزبان خونخوار (عموما هیره یا پشه) باقی می مانند تا توسط میزبان خزنده بعدی بلعیده شوند. به­هرحال شیوع و شدت این انگل ها در بیشتر نواحی پراکنش آن به میزان کمی شناخته شده است. با این هدف، برای اولین بار شیوع و شدت این انگل ها را در سه گونه از مارمولک های استان مرکزی ایران شامل Trapelus lessonae ، Ophisops elegans و Eremias monticola مورد بررسی قرار  گرفت. نمونه های خون از سیاهرگ دمی ۵۱ مارمولک بوسیله سرنگ انسولین جمع آوری شد. اسمیرهای خونی خشک شد، پس از  تثبیت نمونه­ها در الکل متانول، به­وسیله محلول گیمسا رنگ آمیزی و سپس با میکروسکوپ نوری و با عدسی ۱۰۰ مورد بررسی قرار گرفت. آلودگی به انگل های هموکوکسیدیایی خانواده لانکستره­لیدا در خون ۴۱ درصد از ۵۱ نمونه مارمولک آزمایش شده مشاهده شد. میانگین شدت آلودگی در سه گونه بین ۰/۰۵–۰/۰۳ درصد متغیر بود. این بررسی شیوع و شدت نسبتا بالای این انگل های خونی را در مارمولک های نواحی مرکزی ایران نشان داد. این نتایج پیش بینی می کند که میزبان های مناسب برای انتقال این انگل در این نواحی پراکنش دارند. بنابراین توصیه می شود در تحقیقات آینده از مارکرهای ژنتیکی جهت شناسایی دقیق تر انگل ها استفاده شود.

نویسندگان

Hossein Javanbakht

Department of Biology, Faculty of Science, University of Guilan, Rasht, Iran

Reyhaneh Hajian

Department of Biology, Faculty of Science, University of Guilan, Rasht, Iran

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Amanatfard, E., Youssefi, M.R., & Barimani, A. ۲۰۱۴. Human dermatitis ...
  • Carreno, R.A., Kissinger, J.C., Mccutchan, T.F. & Barta, J.R. ۱۹۹۷. ...
  • Cook, C.A., Netherlands, E.C. & Smit, N.J. ۲۰۱۶. Redescription, molecular ...
  • Feizi, H., Rastegar-Pouyani, N. & Yarani, R. ۲۰۱۱. On the ...
  • Ghimire, T.R. ۲۰۱۰. Redescription of genera of family Eimeriidae Minchin, ...
  • Gubbels, M.J. & Duraisingh, M.T. ۲۰۱۲. Evolution of apicomplexan secretory ...
  • Harris, J.P., Maia, M.C. & Perera, A. ۲۰۱۱. Molecular characterization ...
  • Haklová-Kočíková, B., Hižňanová, A., Majláth, I., Račka, K., Harris, D.J., ...
  • Hudson, P.J., Dobson, A.P. & Lafferty, K.D. ۲۰۰۶. Is a ...
  • Jakes, K.A., O’Donoghue, P.J. & Cameron, S.L. ۲۰۰۳. Phylogenetic relationships ...
  • Javanbakht, H., Kvicerov, Y., Dvorakova, N., Mikulıcek, P., Sharifi, M., ...
  • Javanbakht, H., Široký, P., Mikulíček, P. & Sharifi, M. ۲۰۱۵b. ...
  • Leander, B.S. ۲۰۰۳. Phylogeny of gregarines (Apicomplexa) as inferred from ...
  • Maia, J.P., Harris, D.J. & Perera, A. ۲۰۱۱. Molecular survey ...
  • Maia, J.P., Crottini, A. & Harris, D.J. ۲۰۱۴. Microscopic and ...
  • Marchetti, V., Lubas, G., Baneth, G., Modenato, M. & Mancianti, ...
  • Megía-Palma, R., Martínez, J. & Merino, S. ۲۰۱۴. Phylogenetic analysis ...
  • Mihalca, A.D. ۲۰۰۷. Parasites of European pond turtle (Emys orbicularis), ...
  • Morrison, D.A. ۲۰۰۹. Evolution of the Apicomplexa: where are we ...
  • Mozafari, A., Kamali, K. & Fahimi, H. ۲۰۱۷. Iranian reptiles. ...
  • Nasiri, V., Mobedi, I., Dalimi, A., Zare Mirakabadi. A., Ghaffarifar, ...
  • Nasiri, V., Teymurzadeh, S., Karimi, G. & Nasiri, M. ۲۰۱۶. ...
  • Noghanchi, E. & Javanbakht, H. ۲۰۱۹. A preliminary study of ...
  • Paperna, I., & Lainson, R. ۲۰۰۴. Hepatozoon cf. terzii (Sambon ...
  • Perkins, S.L. & Keller, A.K. ۲۰۰۱. Phylogeny of nuclear small ...
  • Rajabi, F., Javanbakht, H. & Sajjadi, S.S. ۲۰۱۷. A preliminary ...
  • Roca, V. & Galdon, M.A. ۲۰۱۰. Haemogregarine blood parasites in ...
  • Sajjadi, S. & Javanbakht, H. ۲۰۱۷. Study of Blood Parasites ...
  • Sloboda, M., Kamler, M., Bulantova, J., Votypka, J. & Modry, ...
  • Smith, T.G. ۱۹۹۶. The genus Hepatozoon (Apicomplexa: Adeleina). Journal of ...
  • Smith, T.G. & Desser, S.S. ۱۹۹۷. Phylogenetic analysis of the ...
  • Telford, S., Wozniak E.J. & Butler, J.F. ۲۰۰۱. Haemogregarine specificity ...
  • Telford, S.R. ۲۰۰۹. Hemoparasites of the Reptilia: Color atlas and ...
  • Ujvari, B., Madsen, M., & Olsson, M. ۲۰۰۴. High prevalence ...
  • Parasitology ۹۰: ۶۷۰-۶۷۲ ...
  • Yossefi, M.R., Nikzad, R., Nikzad, M., Mousapour, A., Ramazanpour, S.H. ...
  • نمایش کامل مراجع