اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر کاهش دلزدگی زناشویی و افسردگی زوجین

زمینه و هدف: زوجین همواره با چالش های بسیار جدی از جمله دلزدگی زناشویی و افسردگی در زندگی زناشویی خود مواجه هستند. این مشکلات می تواند ابعاد مختلف زندگی آن ها را تحت تاثیر خود قرار دهد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج­ درمانی هیجان مدار بر کاهش دلزدگی زناشویی و افسردگی زوجین بود. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری ۲ ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۰ بودند. در مرحله اول با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر زوج انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در ۱ گروه آزمایش(۱۵ زوج) و ۱ گروه کنترل (۱۵ زوج) جایگزین شدند. سپس زوجین گروه آزمایش تحت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه­ای زوج­ درمانی هیجان مدار قرار گرفت؛ اما گروه کنترل هیچ گونه مداخلهای دریافت نکرد و در لیست انتظار باقی ماند. از پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (۲۰۰۳) و سیاهه تجدیدنظر شده افسردگی بک و همکاران (۱۹۹۶) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه­­ها از طریق نرمافزار SPSS نسخه ۲۴ در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی بنفرونی) انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج نشان داد زوج درمانی مذکور در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر کاهش دلزدگی زناشویی و افسردگی زوجین داشته است(۰۵/۰>P).  نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، میتوان گفت که زوج­ درمانی هیجان مدار می­­تواند به عنوان شیوههای زوج درمانی برای کاهش دلزدگی زناشویی و افسردگی زوجین در مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی به کار برده شوند.